Arıza Babanın çatlak Kızları. Taşralarda doğup büyüyüp yolu bir şekilde Ankara Mamak ilçesinin kenar yolları etrafında kesişmiş bir dizi insanın hayatlarına tanıklık ediyoruz. "Zaman buralarda kadın kısmının çalışmasının 'ayıp' olduğu noktanın az ötesindeydi" cümlesiyle giriş yapıyoruz kitaba. Sakine, Eylem, Figen, Binnaz ve nice kadının yeri geldiğinde güldüren yeri geldiğinde sinirleri geren yeri geldiğinde ağlatan hikayeleri... Gelişen ve değişen bütün bu hayatlar içinde yerini koruyan 'erkeklik' karşısında şaşıp kalıyor insan. Kitabın en hüzünlü hikayesi belki de Fincan Teyzeye ait. Anlattığı rüya ve isyanı aslında sessiz kalmış bütün kadınların çığlığı gibi boğazımda düğümlendi kelimeler. Kadın olmanın ağırlığını kavratan kitapta daha ağırının okumamış ve hayatı bir erkeğin elinde olan kadınların çaresizliğini hissettiriyor. Bütün çaresizliğin çözümünü evde kaçmakta bulan kadınlarla sonlanıyor. Kalemine sağlık olsun yazarın.
