Fakat o çocuk benim için her şey demekti, çünkü sendendi, ikinci bir Sen’di, ama aynı zamanda da artık Sen değildi, yani o mutlu, o kaygısız, elimde tutmayı artık başaramadığım Sen değildi, onun yerine -böyle düşünüyordum- her zaman için bana verilmiş olan Sen’di, bedenimiz mahpusuydu, hayatıma sımsıkı bağlıydı.