agir diçe ji hingivê şevê
sitar e di nivişta şêxekî kotî da
ez kirim pûnga li bajêr
li ber kelebestên sedsalê
Gulan rojek e li baxçeyê min
tazî ye mîna siya Payîzê
gava diçûrise mij li dor dengê wê
şareza me wek kundê bestê
Hinek rê di jiyanê de hene eger mirov bi mirîtî jî be divê ji Qiyametê vegere û di wan re derbas bibe. Çimkî eger di wan riya de neçe, mirina wî nivîşkan dimîne.