Aşk, dostluk sınırları içine girdiği andan itibaren, karşılıklı isteklerin uzlaşması haline gelir, baygınlaşır ve güçten düşer, zevkini çıkarma onu tüketir, çünkü o bedensel bir amaca sahiptir ve
doyuma ulaşır. Dostluktaysa, aksine, arzu edildiği ölçüde zevk alınır; tinsel olduğu için de tadıldıkça
yücelir, beslenir ve gelişir; böylece ruh daha bir incelir.