"Önce her şeye iyice bakmalı ve iyice bellemeliyiz. Bir insan ilk güneş ışıklarıyla bir papatyanın nasıl açıldığını görmeli. Ezilmiş çimen kokusunu, kuş seslerini ve arı vızıltılarını, derisini hazla ürperten ilk sıcaklığı bilmeli insan."
Ne yapmıştım ben? Yaşamamdan maksat bir lisan öğrenmek, bir meslekte söz sahibi olmak mıydı? Yaradılışın ve yaradılışımın sırrı bu kadar mahdut olabilir miydi?
Bazı insanların kalbi çatlaklarla doludur, yaşananların pek önemi yoktur, o çatlakların kapanması için olması gerekenler olmadığı müddetçe, yaşanan her şey o çatlakları büyütür.
"Sokaklardaki milyonlarca insandan birisi olmak, milyonlarca insanın yaptıklarını yapmak, yaşamak ve milyonlarca insanın öldüğü gibi ölüp, onlar gibi unutularak kaybolacak olmak düşüncesi beni mahvediyor."
Sevgi, içine insanın kendisini de ektiği bir topraktır. Yeşerince, yalnızca sevgi değil, insanın kendisi de yeşerir. Solunca yalnızca sevgi değil, insanın kendisi de solar.