rwna
@_himawari
Güzel günler gelmez bize, biz güzel günlere yürümedikçe.
Gri bulutlar
102 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Doğrusu, dünyada rahat yaşamak için aptal olmak lazım. Fakat aptal olmaktansa biraz daha rahatsız yaşamak daha iyidir bence.
"Ölümü son çıkış olarak düşüneceksin. Bil ki kimse seni bundan alıkoyamaz ve tam da bu nedenle, elinin altında olduğu için onu yedekte tut, sonuna kadar. Diyelim ki geceleyin bir kâbus gördün. Bunun bir kâbus olduğunu, başını oynattığın anda kurtulabileceğini bilirsen her şey daha kolay, daha çekilir hale gelir, hatta bir bakarsın ilk başta en korktuğun şeylerden zevk alır olmuşsun. Hayat seni istediği kadar ürkütsün, canını yaksın, en yakınların çirkin maskeler taksınlar... Hayat bu, de kendi kendine, ikinci kez çağrılmayacağım bir oyun, bir zevkler ve acılar oyunu, bir inançlar ve aldatmalar oyunu, bir maskeler oyunu, bir aktör ve bir gözlemci olarak sonuna kadar oyna, gözlemcilik daha iyidir, ne zaman istersen bırakabilirsin. Beni sorarsan, "imdat çıkışı" sayesinde ayaktayım. Çünkü emrimde, ve onu kullanmayacağımı biliyorum. Ama ahiretin anahtarı bende olmasa kendimi kapanda hissederdim, derhal kaçmak isterdim!"
Sayfa 151Kitabı okudu
Bazıları geleceğe olan inançlarını kaybetmedikleri için sabrederler. Bazıları, işi bitirmeye cesaret edemediklerinden. Korkaklık hiç kuşkusuz hor görülesi bir şey, ama gene de yaşamın düzenine dahil. Tıpkı boyun eğmek gibi, o da hayatta kalmanın bir aracı.
Sayfa 151Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Zihinsel hastalıklar baş gösterdiği an asla doktor olamayacağımı anlamıştım. Fazla aklıma takmamaya çalışıyordum, ama bu başarısızlık beni yiyip bitiriyordu.
Sayfa 139Kitabı okudu
Bilinçli olarak boyun eğmeye karar vermiş değilim hiçbir zaman.
Sayfa 139Kitabı okudu
Dışarıdaki hayattan korkuyor, iğreniyordum.
Sayfa 138Kitabı okudu
... ama her zaman, en karanlık anlarda bile bir ormana gizlenir gibi kafama sığınmış, beni sarsan fırtınalardan uzakta küçük bir ben, zerre kadar bir ben vardı. Ona doktor ben, diyesim geliyor. Belki biraz öyle zaten. Yüzde yüz hasta olmadım, hastaya hasta bakan, günün birinde onu iyileştirmek gerekebileceğini hesaplayan o öteki varlık hep içimdeydi.
Sayfa 131Kitabı okudu
Şaşkınlığımız kadar büyüktü umutlarımız da. Yarınlar ne kadar karanlıksa, yarından ötesi o kadar aydınlıktı.
Sayfa 121Kitabı okudu
Derdime bir deva aramalıydım elbette. Ama tedaviye muhtaç bir tuhaflık olduğunu kabul etmiyordum. İçimden, zamanla düzelir, demeyi tercih ediyordum. Ve oyalanacak işler bulmayı.
Sayfa 117Kitabı okudu
Aşk ilk günkü gibi kalabilir, heyecan da öyle. Aylar da geçse, yıllar da geçse. Hayat, insana bıkkınlık verecek kadar uzun değildir.
Sayfa 109Kitabı okudu
Laf karıştı... Ha evet, kardeşim Salim'in adından bahsediyorduk. Benimkine kıyasla çok daha az yadırgandığını söylüyordum. Hatta kulağa hoş gelen, yaygın bir isimdi bu. Tek sorun, bildiğiniz gibi aşağı yukarı "sağlam" anlamına gelmesiydi. Dolayısıyla, annesi doğumda ölen bir çocuk için acılı çağrışımlarla yüklüydü.
Kardeşime göre, bu adı koyanların niyeti, annesi öldüğü halde kendisinin hayatta kaldığını ömrünün sonuna kadar ona hatırlatmak, hatta annesini "öldürdüğü "için onu cezalandırmaktı...
Sayfa 42Kitabı okudu
İmparatorluğumuz utanç içinde can çekişiyordu; yıkıntıların arasından bir sürü eciş bücüş devlet yeşeriyordu; herkes ötekilerin duasını sustursun diye kendi tanrısına yakarıyordu. Ve sağ kalanlardan ilk kafileler, yollara düşmüştü.
Sayfa 33Kitabı okudu
Sana en değerli kitabımı verebilirdim; dünyanın malına sahip birine bile eski bir kitap armağan edilebilir.
Sayfa 31Kitabı okudu
- İlk neyi konuşalım, diye sordu.
- En kolayı, en baştan almak. Doğumunuzdan.
İki koca dakika ağzını hiç açmadan odada gezindi. Sonra, bir soruyla karşılık verdi.
- Bir insanın hayatının doğumuyla başladığına emin misiniz?
Sayfa 17Kitabı okudu
- Evet, biliyorum, normal ailelerde babalar çocuklarının tıp okuması için ısrar eder, oğullarsa devrim yapmayı hayal eder.
Sayfa 13Kitabı okudu
Bir kitap okudu
167 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
