Yalnızlıktan hoşlanan ya vahşi hayvandır ya da Tanrı.
Kendimden bile kaçtığım yerlerde arıyorum seni ,,
Her göçmen kuş,gideceği son şehri kanadının altında taşırmış...
Okur Takip Önerileri
Edepsizliğimi edebi metinler sayesinde, babamı zorunlu saygıdan sebep, rakıyı içinde eriyen buza acıdığımdan, seni başkasına âşık olduğun için affettim... Sustum, vazgeçtim sandın... Ben o ara, kaybetmeyi hatmettim...
Hiç ölmemeni diliyorum bir yandan, bir yandan izlemek istediğim tek şey intiharın… Herkese öl, bana yaşa gibi bir sapıklık esasen aşk…
İnanmıyorum bir kış günü dünyaya geldiğine. Sen mutlaka baharda doğmuş olmalısın, toprak uyanırken.
Bütün gün ne yapıyorsun burada,anlat bakalım?...
'Kitap okuyorum'...
“...bir meltemin yerle bir edebileceği zayıf bir duvarla ayrılmış olan, büyüklerin ‘gerçek dünya’ dedikleri şeyden çocuklar genelde ayrılır...”
“Sana ne sözü verdi, bilmiyorum. Bildiğim tek şey, sözünü tutmayacağı. Kendini ondan korumalısın. Birini aldatan ötekini de aldatır.”
Güvensizlik, yabancı bir konuk gibi çocuk kalbinin üstüne çökmüştü.
Tek başına oturmayı sevmezdi. Kendi kendisini yakından tanımasına yol açacak bu gibi durumlardan, elden geldiğince kaçınırdı.
Yaşanmamış duygular burada birikerek aşırı ağırlaşır ve değeceğine inanılan ilk kişiyle karşılaşıldığında alabildiğine boşalır.
Gönlümdeki ışığımla bir anda
Yüz bin Leyla sever bıkar geçerim.
" herkes yalnızca bir kişiyi öldürmek ve
yine bir tek kişi tarafından öldürülmek için gelir yeryüzüne!"
