Buraya kocaman paragraflarla uzun metinler yazmak isterdim fakat doğru sözcükleri bulmakta güçlük çekiyorum, bu dışlanmışlık, kabul görmezlik, soyutlanma, yalnızlık insanı olmadığı biri haline getiriyor, artık fırsat verilse bile kişi kendini soyutluyor ve adım atmak bile istemiyor. Okurken dalıp dalıp gittiğim kitaptı... Ben de buradayım üstadım. :)
Gitmişti işte, hayatının biricik güzelliği, gerçek olabilecek biricik mutluluk umudu gitmişti! Nasıl olmuştu da elinin altında hazır dururken yakalayamamıştı bu mutluluğu?