Emine Acar
@aacaremine
48 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Hafıza şeytanın ta kendisidir. Hatırlayarak ölüyü dirilebileceği gibi, unutarak diriyi öldürebilir insan. Ağrılı bir kudret bu, korkunç bit beceri.
Sayfa 109Kitabı okuyor
İnsan, varolduğu günden bu yana sürekli, içinde yaşadığı dünyayı ve evreni tanımaya ve anlamaya çalışmış, ancak bu çabası içinde en az tanıyabildiği varlık yine kendisi olmuştur.
Sayfa 11Kitabı okudu
Düşünceler, duygularımızın gölgesidir; ama her zaman daha karanlık, daha boş ve daha sade.
Sayfa 115Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ölümün son iyiliği: Bir daha ölmemek!
Sayfa 104Kitabı okudu
Kendimi defalarca buldum, defalarca kaybettim.
Sayfa 23Kitabı okudu
Bak Kayra, biz herkes olduk. Kendimize en büyük acıları ve zevkleri tattırdık. Ve artık ölüyoruz. Bunu fark etmiyor musun? En yukarıdan aşağı düşüyoruz.
Sayfa 13Kitabı okudu
Yaz… Bizi yaz. Her şeyin sonuna geldiğimizin kanıtı olan kitabı yaz.
Sayfa 13Kitabı okudu
En güzel deniz :
henüz gidilmemiş olanıdır.
En güzel çocuk :
henüz büyümedi.
En güzel günlerimiz :
henüz yaşamadıklarımız.
Ve sana söylemek istediğim en güzel söz :
henüz söylememiş olduğum sözdür.
Sayfa 49Kitabı okudu
Ne güzel şey hatırlamak seni,
yazmak sana dair,
hapiste sırtüstü yatıp seni düşünmek:
filanca gün, falanca yerde söylediğin söz,
kendisi değil
edasındaki dünya…
Sayfa 46Kitabı okudu
Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız.
Sayfa 4Kitabı okudu
Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum.
Sayfa 11Kitabı okudu
Oysa ne diyordu kitaplar: “ Yola aşık birini sevme, onlar kalmayı değil, gitmeyi bilir.”
Sayfa 101 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Güneş balçıkla kapatılabilir mi ki?
Sayfa 59Kitabı okudu
Kalplerimiz çok tuhaf varlıklardır. Çok duygusal oldukları için kolaylıkla kandırılabilirler. Doğru ipleri çektiğinizde ya da doğru kabloları kopardığınızda… Sevgi, zekayı alt eder. En iyilerimiz söz konusu olduğunda bile.
Sayfa 398 - EphesusKitabı okudu
Zaman bizden çaldığı her hatırayı yüzeyi kirlenmiş yoksul ruhumuza bıraktığında, derinlere gömülü acılarımız, zengin ruhlara ilaç oluyordu.
Sayfa 296Kitabı okudu
