Mescid-i Aksa'yı gördüm düşümde
Bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
Varıp eşiğine alnımı koydum
Sanki bir yer altı nehr çağlıyordu
Gözlerim yollarda bekler dururum
Nerde kardeşlerim diyordu bir ses
İlk Kıblesi benim ulu Nebi'nin
Ondan nefrette etsen, onu çok da sevsen, o bunu bilmeyecek. Hissetmeyecek. Çünkü o artık yok, ne yüzüne nefretini kusabilirsin, ne de ona sarılabilirsin. Ancak mezarının başında ağlayabilirsin.