Azra
@aazraozcan
14 Ocak
436 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bu hayatta kimseye hiçbir şeyi tam olarak anlatamayacağını anlamıştı.
Birisi için ölüm kalım meselesi olan, diğerinin gözünde toz kadardı.
Yarım kaldı kelimesi. Hayatı, kızgınlığı her şeyi yarım kaldı.
“Bence dünyanın en seksi kadınları onlar olmalı.”
“Kimler?”
“Müslüman kadınlar. Baksana, o kadar seksi olmalılar ki her yerlerini kapatıyorlar. Yani bir açsak kendimizi, tutamayacaksınız kendinizi, diyorlar bize, anlıyor musun?
Üzerimizdeki kumaşları çıkarırsak, kendinizi kaybedersiniz demek istiyorlar biz erkeklere!
Okur Takip Önerileri
Bir şeyler ölmüştü. Su temizledikçe kan lekelerini, mor dövmeler kalıyordu geriye. Her çıplak yerinde. Bir şeyler zedelenmişti o yerlerde. Bir şeyler burkulmuştu. Bir şeyler doğmuştu. Mor gözler. Sırtında bile gözü vardı artık. Şimdilik görmesede vardı. Belki de o mor gözün açılması için gereken tek şey, biraz zamandı.
Manzaradan değildi cam kenarını sevmesi. Yanında bir insan az olması demekti. Öğreniyordu. Ne kadar az o kadar iyi!
Dünya üzerinde yaşamış ve yaşamakta olan her insandan ne kadar nefret ettiğini hatırladı. Çevresi onlarla doluydu. İnsanlarla. Yanından geçip giden insanlarla. Önlerine çıktığı için hızlı adımlarla etrafından geçtikleri, siyahlar içindeki kızı görmeyen ve acelesi olan insanlarla. Nasıl anlayamıyorlar diye düşündü. Yanlarından geçiyorum ama hiçbirinin umrunda değilim. Görmüyorlar bile beni. Hepsi de kör olmuş. Ya da bu çarşaf, görünmezlik kumaşından..
Kız alışmıştı. Dünya üzerinde öleceğini bildiği halde hayatta kalan bütün insanlar gibi…
Dünyanın en çabuk geçen, geçer geçmez de en hızlı yakalanılan hastalığına sahipti: Umut.
Babası yoktu. Gitmişti. Annesini hamile bıraktıktan dört gün sonra. Bir daha dönmemişti. Ama insaflı davranmış ve karısını yalnız değil, hamile bırakmıştı.
Oysa jandarmadan önce korkması gereken başka bir kurum vardı. Dünyanın en eski kurumu: Aile.
Evlenme yaşı çoktan geçmiş olan on dördündeki bir kızın, kocası olacak yaştaki erkek hocalarla ne işi olabilirdi? Dinen de caiz değildi bu okullar. Ama ne yapacaksın? Örgüt her zaman kollamıyordu ki insanı. Devletle yalnız kalınca kaçacak bir yer kalmıyordu.
-Tutamak sorunu. İnsanın bir tutamağı olmalı. -Anlamadım.
-Tutamak sorunu dedim. Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.
İnsanları yalan söyledikleri zaman dinlemeyi severim. Olmak istedikleri, olamadıkları kişiyi anlatırlar.
Görürsünüz adam olmayacak bu çocuk derdi. Sevinirdim. Babam adamsa ben olmayacaktım.