"Bataklık kızı "
Merhabalar bugün @salonyayinlari tarafından yayınlanan kitapla karşınızdayım. Çocukken ailesiz kalan ve kendi başına büyüyen bir kadının hikayesi konu ediliyor. Konusu sinemaya bile film olan bir kitap.
Kitabı okurken yanlış kişileri sevme, güvenme, terk edilme ve yalnızlık gibi acı duyguları iliklerinize kadar hissederken aynı zamanda doğaya, hayvanlara, bilime ve polisiyeye keyifli bir yolculuk yaptırıyor.
Kitap Chase Andrews' ün şüpheli ölümüyle başlıyor. İzler ve şüpheler bir cinayetin olduğu kanısında. Bu cinayetinin soruşturması bir yandan devam ederken, bir yandan da kitap Kya'nın yaşam mücadelesini aktarıyor.
Kuzey Carolina' daki küçük bir kasaba olan Barkley Cove' danın dışında bir bataklıkta yaşayan aile. Babanın geçimsizliğine ve şiddetine dayanamayan anne evi terk ediyor. Sonra abiler ve ablalar da tek tek Kya' yı terk ediyor. Baba ile kalan 7 yaşındaki Kya, bataklıkta ki kulübede babayla yaşamaya devam eder. Bir gün baba da onu terk eder. Yanlız kalan Kya yoksullukla ve yanlızlıkla baş etmeye çalışır. Kasaba halkıda sahip çıkmaz küçük kıza.
Kya ,Tate ile arkadaş olur. Tate okula gitmeyen Kya' ya okuma yazma öğretir. Yıllar sonra Tate' de onu terk eder.
Kasaba halkı Kya' yı Chase cinayetiyle suçlar ve tek şüpheli odur. Kasaba halkı Kya' ya adıyla değil,"bataklık kızı"diye hitap etmeye başlarlar.
Kitabın sonuna geldiğimizde bizi çok ters köşe karşılıyor.
O yüzden okumanızı tavsiye ediyorum.
Benim okurken keyif aldığım bir kitaptı. Sizinde keyifle okuyacağınıza eminim.
Ezgi Özcan
@salonyayinlari
Her iyi niyet, karşı tarafa iyilik olarak mı geçer?
Yine incelemeye önce yazarından başlamak doğru olacak. 
Jane Austen, İngiliz bir yazar. İlk dönemlerde soylularla ilgili eleştiri tarzında roman yazan bir yazar idi. Daha sonraki dönemlerinde kadınların evlilikteki yeri, evlilikte bağlılık nedeni ile ilgili araştırmalar yapmıştır. Genel anlamda edebiyatta duygusal romanları eleştiren ve edebiyata reel
1 yıl birlikte çalıştığım kıymetli meslektaşım 
Sonay Kocaoğlu ‘nun yazmış olduğu kitabı az önce bitirdim, gözlerimden bir iki damla yaşla. Öyle gerçek, o kadar bizden ki o cenaze evinde ben de oturuyordum sanki. Evet, samimi ve içimizden birilerinin hayatını okumuş gibiyim. Bizim mahalleden abiler, ablalar, çocuklar..
Romanda çok hareketli olaylar olmamasına rağmen dilinin sadeliği, açık ve anlaşılır olması onu akıcı bir hâle getirmiş. Keyifle kahvenizi yudumlayarak okuyabilirsiniz. Bu dünyada tekrar görüşür müyüz bilmem ama bir başka kitabında görüşmek üzere, yolun açık olsun arkadaşım :)
