Hiç uzulmedigim anilarim var mı diye kaldırdım kafamı baktım takvime. Hiç unutulur mu acılar? Diye sorar oku elinde tutan. Gösterir örnekler kendisinden yaraları kanammamis misali. Çok acı çektim ben. Görebiliyor musun bunu sana yansıyan görüntümden. Kanatlarım yok asamam, gidemem çıkıp gidemem acının içinden. Yok ölüyorum. Bugün yaşamanın ölmekten zor oldugunu anladım. Koca bir sene boşluğa tutunmusum. Öyle bir neşter vuruyorki zihnime gülerken hiçe saydıklarım. Aslında her animda mutsuzmusum. Yalnızım koca bir odada. Ekranimda sanal insanlar kitabımda yaşanmamış hayatlar. Bense siginiyorum bu sahteliginden kacabildigim hayatın yine sahte hayal ürünlerine. Sigaram bitmek üzere her cekisimde ruhum yeniden yanıyor. Çok yakınım sabahlara zaman gecmiyor. Birde şarabım o sevmezdi. Ben mutlu olduğuna inandığım bana içiyorum. Hecelerim yetmez oldu. Hiçbir beklentim yok yarından. Bugünden tükenmiş tüm emellerim. Oysa cumhuriyet cocuguydum. Ama yaşanmamış bir hayal uğrunda sarfedelmis bir yigin düşüncede boğuldum. Sevgilim sen görmüyorsun ama ben ölüyorum.