Dönüşü olmayan biricik şeymiş zaman
Yaşamak meğer ne büyük bir kazançmış
Kavradım acılar içinde kaybede kaybede
Sayfa 163Kitabı okudu
Hiç düşündünüz mü, zaman herkes için farklı
işler. Mutluyken pek hızlı, üzgünken bir o kadar yavaş. Sağlıklı bir insana göre geceler birden sabah oluverirken, bir hasta için ne denli uzundur...
Ya acılar?.. Sanırım zaman, acılarda bir süreliğine donuyor. Uzun süre ya da daha kısa...
Hangisi daha iyi; ucuz bir mutluluk mu yoksa büyük acılar mı?
Sayfa 172Kitabı okudu
Çaresi olmayan hastalıkta acılar sona erer,
İyileşme umuduyla duyulan acı beterini görüp diner.
Yas tutmak gelmiş geçmiş yaramazlıklara,
Yol açar kısa yoldan yeni mutsuzluklara.
Kader alıp götürürse elde tutamadığımızı,
Soğukkanlılık alaya alır kaderin zararını.
Soyulduğunda gülen, hırsızdan bir şey çalar,
Boş yere kederlenen, kendi kendini soyar .
Sayfa 21Kitabı okudu
Yaşamak;
sevinçli acılar çekmek,
hüzünlü neşeler yaşamaktır.
Sayfa 79 - Metis
"Yeniden Başlamak: Acının ve Kaybın Gücü"
“İnsan ne kadar acı çekerse çeksin, o kadar büyür. Ne kadar kaybederse kaybetsin, her kayıptan bir şeyler öğrenir. Ve sonunda, bu acılar, kayıplar, ona gerçeği gösterir: Bir insan, ne kadar zor olsa da, her zaman yeniden başlayabilir. Her zaman yeniden doğabilir.”
– Paulo Coelho, Alchemist
