Hani insan gözlerini bazen kendi derinliklerine diker ya... Yattığım kanepeden tavanı seyrederken benim de gözlerim aslında kendi derinliklerimde, tedavi edemediğim acılarımdaydı. İçimde elini uzatıp dışarı, güneşe çıkmak için çabalayan sessiz bir çığlık vardı.
Sayfa 169