Kızılgöz o kış, son karısı taciz ve sürekli dayakla öldürdü. Uzak atalarınının zamanından ileri gidememiş, ilkel biri olduğunu söyleyip duruyorum ya, aslında bu olay daha da beterdi, çünkü daha aşağı seviyede olan hayvanlar bile dişilerine böyle kötü davranmaz, onları öldürmez. Bu açıdan baktığımda atalarının zamanından beri ilerleme kaydememiş olmasına rağmen Kızılgöz'ü insanoğlunun habercisi olarak görüyorum çünkü sadece insan türünün erkeği dişisini öldürür
Sayfa 101 - Türkiye İş Bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Örneğin boşlukta düşme rüyası diye bir şey vardı: En yaygın rüya deneyimidir,
bütün insanlar tarafından ilk elden tecrübe edilmiştir. Hocamın anlattığına göre bu, ırksal hatıralarımızdan biridir. Ağaçlarda yaşayan uzak atalarımıza kadar uzanan bir geçmişi vardır. Ağaçları mekan tutan atalarımız açısından, düşme olasılığı her daim var olan bir tehlikeydi. Hepsi feci düşme deneyimleri yaşamış, son anda bir dala tutunup kendilerini kurtarmışlardı; birçoğu hayatını bu şekilde kaybetmişti. Bu şekilde önlenen feci bir düşüş, şok yaratıyordu. Böyle bir şok da beyin hücrelerinde bazı moleküler değişikliklere neden oluyordu. Bu değişiklikler sonraki kuşakların beyin hücrelerine aktarılarak, kısaca ifade edecek olursak, ırksal hatıralar haline geliyordu. Yani siz ve ben uyurken veya uyku bastırıp içimiz geçtiğinde, boşlukta düşüyor ve tam yere çarpmak üzereyken sıkıntı içinde uyanıyorsak, ağaçlarda yaşayan atalarımızın başına gelenleri ve beyin hücrelerinde meydana gelen değişikliklerle insan ırkının kalıtsal mirasına kazınmış şeyleri hatırlamaktan başka bir şey yapmıyoruz
demekti.
Sinirlerim bozulmuş, harap olmuştu, rüyalarımdaki öbür hayatımın gerçek hayatımı işgal etmesi nedeniyle berbat haldeydim.
Mutluluğu sadece gündüzleri bir nebze olsun tadabiliyordum. Gecelerimse korkunun egemenliği altındaydı, hem de ne korku! Benimle aynı zamanda şu yeryüzünde bulunan hiçbir insanın böylesi bir korkudan bu derece mustarip
olmadığını hiç çekinmeden ifade edebilirim.
Bugünden geriye baktığımda hayatlarımızın ve kaderlerimizin nasıl da en küçük rastlantılara bağlı olduğunu açıkça görüyorum.
Yüce Allah buyuruyor.
Mü’min’ler ancak kardeştir. (Hucurât, 10)
Hz. Âdem’den günümüze kadar gelip geçmiş ve kıyâmete kadar gelecek olan bütün Mü’min’ler kardeştir ve bu kardeşlik kabirde, mahşerde, sıratta ve cennette ebediyyen devam edecektir. Bu nedenle bizden önce gelip geçmiş ve şu anda yer altında yatmakta olan din kardeşlerimizi de unutmayalım ve dualarımıza onları da ortak edelim.
Yüce Allah buyuruyor:
Onlardan (öncekilerden) sonra gelenler derler ki:
“Ey Rabbimiz! Bizi ve bizden önce imanla (âhirete) göçmüş (din) kardeşlerimizi bağışla!” (Haşr, 10)
Sayfa 83 - www.tomorhoca.com Adapazarı 2022, 8. BaskıKitabı okudu
Her içgüdü, bir ırksal hatiradir. Gayet güzel. O halde siz, ben, hepimiz bu hatiralarimizi annemizden ve babamizdan aliriz ki onlar da kendi anne ve babalarindan almistir.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Kızılgöz o kış, son karısını taciz ve sürekli dayakla öldürdü. Uzak atalarının zamanından ileri gidememiş, ilkel biri olduğunu söyleyip duruyorum ya, aslında bu olay daha da beterdi, çünkü daha aşağı seviyede olan hayvanlar bile dişilerine böyle kötü davranmaz, onları öldürmez. Bu açıdan baktığımda atalarının zamanından beri ilerleme kaydedememiş olmasına rağmen Kızılgöz’ü insanoğlunun habercisi olarak görüyorum çünkü sadece insan türünün erkeği dişisini öldürür.
Sayfa 101 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Mutluluğu sadece gündüzleri bir nebze olsun tadabiliyordum. Gecelerimse korkunun egemenliği altındaydı, hem de ne korku!
Asırların ardından dönüp geriye bakarak öteki benliğim Kocadiş'in duygularını ve güdülerini ölçüp biçen, analiz eden kişi, modern insan olan benim. Kocadil, kendi duygu ve güdülerini ölçüp biçmeye ve analiz etmeye kafa yormazdı. O basitliğin kendisiydi. Sadece olayları yaşar, o olayları neden o şekilde, neden genellikle düzensiz ve değişken biçimde yaşadığı üzerine hiç düşünmezdi.
Sayfa 77Kitabı okudu
...
Gördüğünüz gibi ev hayatım hiç mutlu değildi. Bu cümleyi yazarken kendi kendime gülümsüyorum. Ev hayatı! Ev! Günümüzdeki anlamıyla bir evim yoktu. Benim evim bir barınak değil, bir ortamdı.
Hazza ulaşmanın yolu sadece acıdan geçer.
Bazı kişiler diğerlerine acımasız görünebilir ama bu sadece bir yoldur, daha insancıl olmak ve daha derinden hissetmek adına, kendilerinin bildiği.