Gösterebileceğim büyük hüznüm yok hamd olsun. Ama bir uzaklık var böyle çoğu şeye. Gitsem garip, dönsem değişik , baksam eksik, konuşsam yarım, sevdim desem abartı, aramadım desem yalan . Yani bir uzaklık var. Boşluk dolu bir mesafe her şeye karşı. Yavaş adım atıyorum varasım yok..
🫥🌚🌝
Maniyerizm (Üslupçuluk) (1520 - 1580)
Maniyerizm (Üslupçuluk), yaklaşık 1520-1580 tarihleri arasında ortaya çıkmış olan bir sanat üslubudur. Rönesans'ın getirmiş olduğu yetkinliğe karşı bir çıkış olmuş, kendisinden sonra gelen üslup ve akımlara önayak olmuştur. Başlatıcısı ve en önemli temsilcisi Michelangelo Bounarotti'dir. Sistine Şapeli'ndeki mahşer freskleri bu resim tarzı için belirleyici olmuştur. Artık ideal görüntü yerine sanatsal niteliğin araştırıldığı, figürlerin deformasyonu ile kendini belli eder ve özgün tarzlara doğru bir adım olarak belirir. En önemli sanatçıları Tintoretto ve El Greco'dur.Maniyerizm'de her şey birbirine karışmıştır. Her şey bir devinim halindedir. Olayın net olarak anlaşılması biraz zordur. Bu hareketlilik sanatçının fırçasından kaynaklandığı gibi figürlerin uzaması ve çeşitli pozlarla resmedilişinden de kaynaklanır. Bu o döneme değin Rönesans'ın uyumlu formlarının karşısında bir hareketti. Klasik sanattan baroka geçiş olarak da bilinir. Bireysel yorumlamalar, serbest duruşlar bu üslubun önemli özelliğidir....
Kanaat Mektubu
Sevgilim,
Seni sormak istedim, nasılsın?
Epeyi zaman oldu,
Nefesin kulaklarımı terk etmediği için şehir sağır oldu,
Bi'sormak istedim.
Sevgilim diyorum, kızma!
Kitapları düzenlerken, hediye olarak verdiğin kitap anımsattı seni.
Yıl boyunca neler yaşadık, neleri yaptık ve neleri, niçin yapmadık, kara kara, özlem dolu düşündüm.
Yüzünü,
Attığım adım doğruydu şüphesiz , lakin durduğum yer yanlıştı
Franz kara
Hevesle çabaladığınız şeylerin bir bir ziyan oluşuna şahit olunca bir daha adım atmak gelmiyor insanın içinden.
Bir selamı vermekten, güzel bir söz söylemekten, iyi bir şey için adım atmaktan çekinmemeli insan, varsın karşılık bulmasın. Bir şey hak ettiği karşılığı bulunca anlam tahakkuk eder ama iyi ve güzel şeyler karşılık bulmadı diye değerinden bir şey kaybetmez.
Hevesle çabaladığın şeylerin ziyan oluşuna
şahit olunca bir daha adım atmak gelmiyor
insanın içinden. Bir bankta sessizce oturup
geleni geçeni izlemek gibi bir his bu.
Vahşileşelim mi biraz?
Roger Vaillant'ın yazdığı oyundan oynamak istiyor musunuz?
Söyleyelim mi hepimiz birbirimiz hakkında bildiklerimizi?
Kabul ediyor musunuz bu oyunu oynamayı?
Vahşileşelim mi biraz?
Karşınızda duranı en dibine kadar anlamak vahşiliktir çünkü.
Anlasınlar mı içinizde olup biteni?
Anlatsınlar mı anladıklarını?
Nasıl oynamak istiyorsunuz bu oyunu?
Nereye kadar oynamak istiyorsunuz?
Doğallığınızı vahşet çizgisine kadar uzatabilecek misiniz?
Siz vahşileşirken bir başka vahşi hayvanın da size yaklaştığını gördüğünüzde vahşetinizi sürdürebilecek misiniz?
İçtenliği sizden bir adım öteye taşıyacak, açıksözlülüğü sizinkinden bir cümle daha uzağa götürecek, sizin anlaşılmasını istediğinizden bir nebze daha fazlasını anlayacak birisiyle karşılaşmaya hazır mısınız?
Anlaşılmak istiyor musunuz?
Gerçekten anlaşılmak?
Ya her şeyi biliyorsam hakkınızda?
Karanlıkta Sabah Kuşları