Yüreğim...
Acıyor.
Kanıyor.
Hangi birisini söyleyeyim.
Ölüyor ve eriyorum.
Sonbahardaki yaprakları dökülen,
Ağaç misali, acı ve keder dolu.
Yağmur,
Tanrının insanlara
Temizlenmeleri için
Gönderdiği nimettir.
Belkide bir affediliş işareti...
Annesinde koparılmış bir
Kuzu gibiyim.
Ya da mutfaktaki bardakları kırıp
Odasına doğru koşan bir çocukluk korkusu misali.
Ve sonunu bilmediğimiz bir boşlukta,
Bu mahallenin ıssız sokaklarında,
Ziyan oldu gençliğimiz.
Derdimiz ahmet kaya, Neşet Ertaş misali...
Dediği gibi,
"" Hani benim gençliğim nerde ""