sefaletin temeli insanların pratik aklı uygulamada eşit bir beceriye sahip ve aynı seviyede olmamalarıdır bunun neticesi olarak çoğunluk zahmetler altında boğaz tokluğuna hatta yarı aç çalışıyor şimdiye kadar ortaya atılan sosyalist kurumlarla bu durumun ortadan kaldırılması mümkün değil çoğu mazlumun avukatı olmak davasında bulunanlar yeni bir çapulculuk icadından başka bir şey yapmadılar öyle ya onlarda hallerini eleştirdikleri devrin ileri gelenlerinden farklı değiller mükemmel konaklarda rahat ve saadet içinde oturup çoğunluk olan Sefiller hakkında ağıtlar yazmak ve bu sayede mevki kazanmak sefillerle iğrenç bir olaydır.
Sayfa 148Kitabı okudu
Reşit Paşa, İngiliz yanlısı hükümdar İbn-i Suud’un tarafına geçerek Osmanlı’nın Yemen’de ki felaketine sebep olmuştur. Teşkilat-ı Mahsusa mensubu olan Reşit Paşa bu işi kasten yapmıştır. Huş cebellerinde arkadan vurulan Osmanlı askerleri kalleşçe şehit edilmiş, adeta imha edilmiştir. Milletimiz “giden gelmiyor, acep ne iştir?...” diyerek ağıtlar yakmış, ama bir paşanın ihaneti işte böyle bir iştir, diyecek bilgiye ulaşamamıştır. Şarkının aslı da şöyledir. “Orası Huş’dur, yolu yokuştur..”
Sayfa 95Kitabı okudu
Makam-ı Huzur
Makam-ı huzuruna geldim ey sevgili
Al kabul eyle beni dergah-ı kalbine
Sevdalardan yorulmuş bedenim
Kalbi nara ulaştır beni
Hiçbir yürek görmemiş olsun
Bende yaktığın ateşi
Ağıtlar yaksın ozanlar
Şiirler yazsın şairler
Bebekler bu aşkı dinleyerek büyüsün
Pişman et beni senden öncesine
Yansın kalbim alev alev
İbrahim ateşine
Günaydın
GERÇEK HAYALLERİM
Sabah sabah doğrulurum yataktan
Saray Bosna, Bihaç düşer aklıma
Kanlı, kirli bir haç düşer aklıma
Haritaya bakar bakar yanarım.
Uğuldayan sesler gelir uzaktan
son ya da b a ş l a n g ı ç *
devinimin olduğu yerde ışık, ışığın olduğu yerde kaçınılmaz biçimde gölge vardır. hayat ışıkla mümkünse de, hayatın anlamı gölgelerde saklı durur. zamanın ölü doğmuş çocuklarını görürsünüz karaltıların içinde. sözcükler, suskunluklar, şarkılar, ağıtlar, yeminler, ihanetler, kahkahalar, gözyaşları, sevinçler, hayal kırıklıkları ve yüzler.. en çok da yüzler. neden söz ettiğimi biliyorsunuz. bütün aşklar küllenir, bütün babalar ölür, bütün hikâyeler biter. birinin yıkıntıların nöbetini tutması gerekir; işte o yüzden, biri hariç, bütün çocuklar büyür.
