Gecedir: Şu an bütün fıskiyeler daha gür sesle konuşur. Benim ruhum da bir fıskiyedir. Gecedir: Ancak şimdi sevenlerin bütün türküleri coşar. Benim ruhum da bir sevenin türküsüdür.
İçimde dindirilmemiş, dindirilemez bir şey var. Bu, sesini yükseltmek istiyor. İçimde bir sevme isteği var ki aşkın dilini konuşuyor. Ben ışığım. Keşke gece olsaydım!
Mutluluk
...biraz da mutlu olmaya çalıştığımız için mutlu olamıyoruz sanırım. Halbuki bu kadar çırpınmasak, biraz nehire bıraksak kendimizi, tepede güneş yaksa da, suyun soğukluğunu hissetsek tinimizde ve tenimizde, bağırıp çağırmasak bu kadar, aşık olsak veya olamasak da bunu kaderin bir cilvesi olarak kabul etsek, teslim olsak doğaya, başımıza gelen her kötü hadiseden sonra isyan etmesek, bunun zorluğunu kabul ederek içselleştirsek, hayatın bir sırrı olması gerektiği gerçeği ile boğuşmasak, anı yaşamamız gerekiyorsa anı, geçmiş ve gelecekle hesap vakti gelmişse hesabı yapıp gerekiyorsa gözyaşlarımızla ödesek, ağlamaktan korkmasak, gülmekten çekinmesek, ne bileyim belki daha kolaylaşabilirdi yaşamak, mutlu olmak istiyoruz ama her an olamıyoruz diye isyan etmesek...
mutluluk da sevişmek gibi bir ana ait değil mi, sevmekten korkmamalı, egoları kışlıklarla kaldırmalı hurçlara, çok konuştum of* keşke yağmur yağsa...
Mad Hatter
Not: "Bugün de çok off'ladık" diyen dilbere itafen...
Çizebilseydim,
Bahar olacaktı yüzün?
Yazabilsem,
En uzun şiirlerin?
Olmadı, beceremedim?
Adını duvarlara yazacak çağım da
Çoktan geçidi benim.
HUİTİÈME
Her gün yeni bir dünya,
Karışık zarın kaderine.
Bir senaryo var ortada,
Ve bunu unutanlar.
Bir yerlerde güzel şeylerde yazıyor,
Okumuyor orayı gözler.
Gönlün ardında kalmış,
Şimdi o nice nice kaderler.
içime ata ata
İçime ata ata
Oldum ben bir hasta
Kadın olduğum için hatta
Duygularım hiç anlaşılmamakta
Kalbim ağlamakta ah ağlamakta
Mutluluk bana uzaklardan bakmakta
Yalnızlık peşimi bırakmamakta
Kaybettim ben hep aşkta
Hata bütün hayatım bir hata.....
Hanife Çıta& Mayıs-2023
BÜYÜME ÇOCUK BÜYÜME! BÜYÜMEK KİRLENMEKTİR YALAN BİR DÜNYADA
Ne kadar saf, temiz ve masum bakıyorsun çocuk.
Kalbin mı üşüyor, yoksa bedenin mi?
Üstünde yok mu ısıtmalık bir gocuk.
Ya da yüreğini ısıtacak bir sevgi battaniyesi.
Rahatsız mı etti seni bu vicdansız insan sesi.
Bu acımasız dünyada şimdi kendine soruyorsundur;
“Bu vahşetlik yer dünyanın neresi?”
Desem ki; “Tam da merkezi”
Anlar mısın?