Akşam 6'da Taha abi ile Bayrampaşa metronun önünde buluşalım diye sözleştik. Öncesinde fakülteden dostum aynı zamanda meslektaşım Furkan Bahadır'ın yanına Bakırköy Mazhar Osman hastanesine gittim. Beraber psikiyatri kliniğini ve civarı gezdik, oturduk. Yarım saat önce metroyla yola çıktık ancak saat 6'ya vardığında bir iki durak ötedeydik. Arkadaşım Furkan kiminle buluşacağımızı bilmiyordu, geç kaldık dedim. Zira buluşma saatine 5 dakika kala Taha abi metro durağının önündeyim diye mesaj atmıştı. Mahcup olduğumu görünce beni teselli etmek için, "elindeki kitabın sahibi Taha Kılınç olsaydı çok dikkat ederdi böyle buluşmalarda dakikliğe, bir yere konuşmaya giderse saat kaç denmişse o zaman başlar, dedi." Allah'tan o değil muhatabımız diye düşünerek... Ben gülsem mi ağlasam mı bilemedim ama renk vermedim. Nihayet karşılaştığımızda helalleştikten sonra direk bu olayı anlatıp gülüştük. "Kırmadan incitmeden" bize örnek oldu. Ne mutlu ki dakik Müslüman denince akla geliyor, ne mutlu ki sadece inancının gereğini yaşayarak hayrı isteyerek ya da bu paylaşımda olduğu gibi istemeyerek yayıyor. Allah razı olsun.
Gülsem mi ağlasam mı bilemedim :)
2008 yılında Amerika'da bir kadın, intihar ederken ip kopunca, ipi üreten firmayı dava etti ve 2 milyon dolar tazminat kazandı.
Sayfa 3 - SON ÇAĞ YAYINLARIKitabı okudu
Ağlasam mı gülsem mi bilemedim ??
Arkadaşlar bildiğiniz gibi ben de üniversiteye başladım ve sosyoloji bölümü okuyorum ve bu gün ilk derse girdim neyse hoca geldi tanışma merasimi başladı hoca anlatıyor işte akademik hayatını sıra bize geldi neden geldiniz ne olacaksınız 40 kişiye yakın bir mevcut vardı en önden en sona kadar herkes bilinçli gelmiş ve sosyolog olacak akademik kariyer yapacak kendini geliştirecek tek istisna ben tek bölümü bitirip bir köşede çalışmak için gelmişim hoca dahi sanirsam bu cevabımı beğenmemiş olacak ki ciddi bir şekilde sitem edercesine alternatif olacak öneriler sundu işin diger bir boyutu sınıf çok tuhaf bakmaya başladı bana o cevaptan sonra valla galiba bizim sınıf avrupa da ben tek ülkede yaşıyorum yolumuz uzun daha bekleyip göreceğiz
bana en yakın kitabı seçip 100. sayfadaki ilk cümleyi okumak istemiştim bahtıma “herkes gidiyor ve odada yapayalnız,bir başına kalıyordu.” çıktı ağlasam mı gülsem mi bilemedim 🤷♀️
