Ah çocukluk...
Memed, keçilerle birlikte gözden kayboluncaya kadar döndü döndü ona baktı. Süleyman, sonra kendi kendine:
"Vay," dedi, "vay! Çocukluk..."
Paşaya da çok kızıyordu. "Aaah ah! Paşa," diyordu. "Bu ne biçim anlayıştır. İnsan da bu kadar kendisini vatana millete verir mi? İnsan da bu kadar idealist olur mu? (...)
Paşaya da çok kızıyordu. "Aaah ah! Paşa," diyordu. "Bu ne biçim anlayıştır. İnsan da bu kadar kendisini vatana millete verir mi? İnsan da bu kadar idealist olur mu? Biz kanımızı bunun için mi, aç susuz sürünelim, şöyle bir Çerkesoğluna oyuncak olalım diye mi akıttık? Kellemizi koltuğa alıp bunun için mi bu vatanı kurtardık?
Ah şu dünyada çok şey kolayda ,insan olmak zor .
Ah, ben ne yapayım yarabbim, ben ne yapayım şu Sefil İbrahimin oğlunun elinden... Hay koca Allahım, her şey verdin de şu öksüz Memede, hay ala gözlerini sevdiğim güzel Allahım, neden azıcık akıl vermedin?
Sayfa 405Kitabı okudu
Ah,oğlumun bir sağlık haberini alsam.Dünyada hiç başka birşey istemem.
Sayfa 39Kitabı okudu
Paşaya da çok kızıyordu . “Aaah ah! Paşa,” diyordu.Bu ne biçim anlayıştır.İnsan bu kadar kendisini vatana millete verir mi? İnsan bu kadar idealist olur mu?
Sayfa 185 - YKYKitabı okudu
Ah Memedim...
Kimi seni Kırklara karışmış sandı. Kimi Mustafa Kemalin yanına gitmiş de, başkumandan olmuş Kemale, dedi. Kimi koca bir kuş donuna girip her gece anasının mezarına gelip sabaha kadar Dönemin mezarının üstünde döner, kuş dilince dualar okurmuşsun, dedi. Hatçenin de mezarında... Anana, güzelce Döneye, güzel Hatçeye nasıl dayandm Memedim?
Sayfa 149 - Yapı Kredi Yayınları