Abdurrahim Karakoç
Gidip de yorulma çok uzaklara
Sen, 'sen'i gel benim içimde ara
Umut güneşimin mor bulutlara
Girip girip çıkışında sen varsın
Sen varsın, sen varsın, sen varsın
Gönül tezgahında şiir dokudum
İplik iplik nakışında sen varsın.
Aşk yolunun kanununu okudum
Madde madde yokuşunda sen varsın
Ah sen, sen, sen
Sen, sen, sen
Madde madde yokuşunda sen varsın
Madde madde yokuşunda sen varsın
Yar, yar, yar, yar, yar
Nurullah Genç
Varlığı bestenigâr,
yokluğu deniz gibi
Gönül, safkan bir
vefâ atlasında şahlanır
Soylu fırtınalarda kaybolan
bir iz gibi
Çölde aşk sûretinde
bir âhû peydahlanır.
Kum, yaldızlı giysiler içinde
meşhûr güzel
Ay öper eğilerek
çölün yanaklarını
Sahilini kaybetmiş
mecnun bir deniz gibi
Bir sâyeban altında
yürür hazînesine
Kâh takılır uzaktan
bir belânın sesine
Kâh yüzü yıldızlara
benzeyen bir rüyadır
Bin tepede bayrağı
dalgalanır Leyla'nın
Oysa aşk,
karanlıkta ölümcül bir hülyadır.
Hadi gel döndür beni
Bir gülüşüne bakar hepsi
Ah deli sevgilim
Ah benim depresyon güzelim
Sevgilim sola döndüm seni gördüm bozuldu ezberim
Bilsen seni nasıl görür ah bu çekik gözlerim
Aklım fikrim sende bu doğru çok özledim
Aşk dedik aşk da bitti
Dost dedik dost da gitti
Yol dedik yol da bitti
Ah ömrüm
Galiba ben yolun sonuna geldim
Nedir bu kalbimdeki çarpıntı?
Nedir bu ömrümdeki ters akıntı?
Allah'ım bu nasıl sıkıntı?
Galiba ben yolun sonuna geldim
Galiba ben sonun başına geldim..
Yusuf Hayaloğlu
Ölüm gibi gözleriniz…”bu bir iltifat mı?”Hayır bayım,bu bir iltifat değil.Siz,ölümün ta kendisisiniz.Ah,ne zor size bunları anlatmak.Sessiz bir intihar gibiydi gidişiniz.O günden beri kalbimi uzun ve korkunç duvarlar arasında saklıyorum.Ve artık o kadar korkutucu gelmiyor o duvarlar.Kendimden ve kalbimden bir hayli uzağım.Bir hataydı sevmek.O simsiyah kalbinize papatyalar açtırmak imkansıza yakındı.Artık gülemiyorum,artık sevemiyorum.Artık ağlayamıyorum.Bakmayın öyle gözlerime,zira ben hiçbirşey anlatamadım.Siz,sizi seven kadını,çoktan öldürdünüz.Boğdunuz onu.Nefessiz bıraktınız.Çırpındı önce,kurtulmak istercesine.Gözlerinizdeki acımasızlığı gördü ve çırpınmayı bıraktı.Bilemezsiniz siz,sahi siz hiçbirşeyi bilemezsiniz.Ben katilimi sevdim,ölümüm kaçınılmazdı.İnanmak istedim aşk ve güzelliğe.Oysa ben şimdi bunlardan çok uzağım.Gözlerimden okunmaz artık hüznüm.Siz,içimdeki mutlu kız çocuğunu çoktan boğdunuz.Artık hiç olmayacak hayaller kurmuyorum.Çiçekleri izlemiyorum.
El patron..
Görmezden geldim, yol yorgunu kalbim
Gönlümün düş işlerine kan karıştı!
Derdim ne sen ne de kendim,
Ben ah çekerek bilendim!
Ama gel gör bugün aşk nefreti teke tekte yendi!