1-
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
Berbattı,
Sadece Çocuklar İçin Değil Herkes İçin Bir Güzel Kitap
Rica ediyoruz, yalvarıyoruz hepinize, lütfen. Evinize gider gitmez atın televizyonunuzu pencereden. Televizyonun boşalan yerine, hemen koyuverin bir kütüphane. Sonra dolsun o güzelim kitaplar raflara, girmesin bir daha o kötü görüntü odalara.
*
Eğer televizyonu kaldıracak olursak, sonra nelerle oyalayacağız sevgili çocuklarımızı? Lütfen
Süt içtim acım hafiflesin diye Çikolata yedim bir köşeye çekilip Zehrimi alsın diye Sizin hiç bilmediğiniz, bilmeyeceğiniz İlahiler öğrendim.
Siz zehir nedir bilmezsiniz Zehir aşkı bilir oysa bayım!
Metis Yayınları, 2.Basım Kasım 2012, İstanbulKitabı okudu