Biri bana çok kızardı... Fazla mütevazı olduğumu, beş para etmez adamlara fazla değer verdiğimi ben kendi odamı işi öğreniyorum boya labta vaktim geçiyor diye sigara odası gibi kullanmasına müsaade etmeseydim, sonra nazikçe açık alana yönlendirmek gibi nezaketten anlamayan adama en başında sert olsaydım ne odamdan kovmak zorunda kalırdım, ne
Şen Bilim
Bu boğucu, iç karartia havanın, yaşamın avuntusu çiydir.
Şair, kendinin ar- dındadır, kendine varamamanın, kendine yalan söylemek zo runda oluşunun acısıyla, kendinin, kendisiyle aradığı hakikatin ardındadır. Hakikatin ardında, onunla sevişmek, onunla evlen- mek için. Ulaşamayacağını bile bile arayan: Delidir şair. Işıltılı. parlak, renkli
Ah, ne olurdu bazı sözleri hiç yazmamış olsaydım
Franz kara
Ey sevgili
Sana dokunmak
Seni hissetmek
Ne güzel olurdu be!
Gözlerinde kaybolmak
Yüreğindeki kan atışı
Beynine atan pıhtı olmak
Ah sevgili ah
Sen bende ben sende olsam
Kırılır zincirler
Yıkılır duvarlar
Sen ben
Ben sen
Söylemesi bile güzel
Tunebuni
Tık tık tık !
- Kim o?
- Merhaba
- Merhaba buyurun?
Birini düşünerek ömür geçer mi?
Onu görünce yüzüne bakamazdı gözlerini kaçırırdı onu gördüğü anda eli ayağı titrerdi kalbi öyle bir atardı ki sanki yerinden çıkacak gibi olurdu böyle olurmuş ya hani birini sevince.. Gerçekten sevmiş olabilir miydi yoksa geçici bir heves miydi? Belkide onu düşünerek aklını yitirecekti.. Onu yeni doğmuş kundaktaki bebe gibi seviyordu.. İlk sarılma anı aklından hiç çıkmıyordu ah o sarılma sanki yıllardır görüşmemişler gibiydi birbirlerine yabancılardı tanışmıyorlardı ama bir o kadar da birbirlerini tanıyorlardı.. Kimdi nerden çıkmıştı karşısına neden karşılaşmışlardı sevda mıydı imtihan mı? İçinde kelebekler uçuşuyor derler ya aynı onun gibiydi içi kıpır kıpırdı.. Yüzü asık suratlı gülmeyen kızın gözlerinin içi gülüyordu birini bu denli sevebilir miydi? Kendinden, herkesten, herşeyden çok.. Elini tutmak ne kadar heyecan veriyordu ileride ne acı vereceğini bilmeden.. Belkide imkansız kalmalıydı.. İlk sarılma anında kalsaydı uzaktan sevseydi.. Kokusunu bilmeden, gözlerine bakmadan olacaklar onsuz olsaydı belkide bu denli canı acımazdı şimdi kokusunu unutmaya çalışıyordu ten kokusu unutulur mu? Belki bir gün karşılaşacaklardı pişman mı düşman mı..? Artık onu unutmak istiyordu ama bir yandan da seviyordu deli gibi sevmesine, istemesine rağmen onu istemiyordu. Bu ne demekti insan birini hem deli gibi isteyip.. bir o kadar da istemez miydi?
Ah insanlık. Ne olurdu neşeyi, gülümsemeyi merkezine alsaydın. Ne olurdu her zaman gülüp eğlenseydin?
Huzursuzdan, "ah bu ben"
Seneca da gitmenin tek başına çare olmadığını, gidenin yanına ne götürdüğünün - ve neyi götürmediğinin daha önemli olduğunu söyler.
“Ah! Kimi insanlar için bir yerden değil, önce kendilerinden kaçabilmeleri ne büyük mutluluk olurdu!” diyen filozofa göre hedefimiz daha radikal olmalı:
“Hastaya deva aranmalı, yer değil. Bu kadar burkulmuş bir ruh, yer değiştirmekle iyileşir mi?”
Hayat bayram olsa, ah bir olsa...🎶
En sevdiklerimden.
Hayatınız bayram olsun.
Dualarınızın, ibadetleriniz kabul olmasını dilerim. 🌼
Allah kalbinizdekini hakkınızda hayırlı eylesin.
Hakkınızda hayırlı olanı da kalbinize versin.
İkisi arasındaki farkı anlayacak ilmi nasip etsin.🤲🏻
Kırgın kalplerinizdeki yüce makama huzur dilerim.
Gözlerinizin içini güldüren çevreniz olsun.
Duasında yer aldığınız sevdikleriniz olsun.
Rabbim sevdiği kulların duasına versin sizi.🤲🏻
Bu gün bir paylaşım gördüm durumda;
"Oruçluların bayramı mübarek olsun," diyordu. Burukluk geldi gönlüme.
Ne güzel olurdu, "Allah'ım cümle kullarına oruç nasip eyle," deseydi...
Kalpler iman nuruyla dolsun.
Allah'ın (C.C) sevimli kullarıyla mehşur ettiklerinden olmanız dileyiyle Hayırlı Bayramlar💙
"Elindeki çay bardağını bırakıp ablasına döndü, oynadıkları lades oyununu hatırladı birden biraz etkilenmişti doğrusu, kazanacağindan çok eminken ablası kazanmıştı,her zaman ne olacağını kestiremeyiz diye düşündü lades oynarken Kendi hayatını bağışlamak maddeside olsaydı çoğu insan zamanından önce ölürdü diye düşüdu.Durdu birden nereden
Bir Bayram Günü
Günün henüz ağarmaya başladığı saatlerde çayır çimen kırağıya yenik düşerdi. Güne normalden biraz daha erken başlayan köylü kadınlar telaşla ahırlara giderken, içeriden sabırsız inek sesleri gelirdi. Belki yavrusuna kavuşma heyecanı, belki özgürlüğe kavuşma ümidiydi o sesleniş.
Kıyafetlerini dâhi bazen eşlerinin, bazen evi çekip çeviren
Sürgün
nicedir seyduna'nın dağlarında kuşlar yerine
kurşunlar kanat çırpardı.
kurşun, kendi çığlığına uyanır,
kendinden utanırdı bu coğrafyada,
ki hiç sevmedi sesini, ismini...
ölüm arayan, ışığında oturur ağlardı.
ne zaman çığlık kopsa, bilirdi,
ardı derin susku kuyusu olurdu,
bir yaprakta olsun solumazdı hayat.
şehirleri birbirine
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.