Ne olursa olsun Leyla bunlar mühim değil artık benim için. Benim için yalnız sen mühimsin. Bana kim ne derse desin hatta bir kıza bu kadar ehemmiyet ve kıymet verdim diye bana kızanlar bile olsa, aldırmayacağım ama sen ister dostum ol ister sevgilim, yeter ki hayatımda ol. Sen Leyla bana geldikçe sana ihtiyacım olacak. Senden başka hiçbir isteğim yok. Sen Leyla bana her şeyi, her şeyi unutturabilir sin, Seni, bu muazzam aşka layık gördükçe ben, her şeyi yenebilirim Leyla...
Düşün ki hayatta tek başımayım ve sen istersen hayatıma senden başka hiçbir kimse giremez.
Bütün hal böyleyken senden katiyen Leylam hayat hakkında tavsiye veya ne bileyim nasihat gibi bir şey de istemiyorum. Bana karşı alakan yalnızca dostça bile olsa, bu, bir merhametten doğmasın... En nihayet iki arkadaş olalım amma bana acımana razı olamam.
Sayfa 24 - kitapKitabı okudu
Leyla, Zalım Leyla!
Bu, benimki dördüncü. Oysaki senden bir tek mektup aldım.
O belalı ve korkunç ilk mektubun, yani 4_1, ben mağlubum...
Ben, belki yazamazdım da, melankolim ve serseriliğim tutar da yazamaz, boş verdimse, sen yazacak, "bu oğlan, öldü mü kaldı mı?" Sen yazacaktın,
Değil mi ?
Bari bu suskunluğun sebebli ve hayırlı olsa ve bana bu kadar kahırdan sonra, parıltılı şiirler göndersen.
Öyle olacak elbette. Sen, osun çünkü. O şair, dost, en sevgili ve en kardeş...
Başka türlü olmaz....
Mektuplarımı almıyor musun yoksa?
Hep de taahhütlü gönderiyorum. Geçen gün coştum, annene bayram kartı ile hürmetlerimi gönderdim.
Ellerinden öptüm,
Söyledi mi?
"Bin yıl, bahar içre ömrünü sürsün,
Seni doğuran ana."
Ödüm kopuyor Leyla.Seni kırarım, üzerim yahut bunlara sebep olurum diye.
Sevgide “vermek” vardır Leylâ. Vermek.
Ve bunu anlamak... Yoksa senin sorduğun gibi ne yalnızlık, ne merhamet, ne iki acının itişi... Salt huyun, suyun da önemi yok. Bu dediklerinin hepsi değişebilen, yerine, çevresine, uygarlık ve hayat davranışlarına
göre türlü görünüşler ve etkiler uyaran nenlerdir. Biraz Allahçı olsam, Allah biz insanoğullarına şaka yapıyor diycem. Sahi, şaka gibi. İyi anlatamadım canım. Bu vermek bahsini “UNUTAMADIĞIM”da bulucan. Sıkmazsa yeniden bir oku...
Sayfa 98Kitabı okudu
Sonra Leylâ bazen neler düşünüyorum bilsen, bütün bu bağlardan kurtulup başka yerlere kaçmak, çocukken rüyalarımı çalan sıcak iklimlere doğru uçmak istiyorum...
Leylâ, Canım,
Kayb,berbat ve sessizim...Sessiz ve dolu:Allahtan ki sen varsın.Yoksa hâlim korkunçtu.
15 Mayıs 1954Kitabı okudu
Leylim Leylim
Yarı canım, Nazlım
Merhametsiz ömrüm, Zalım Leyla" idi.
Nicesin, yaz bana gülüm
Ne güzel kızsın sen!
Ne yiğit dost
Nicesin dilemin
Ben senin mecburunum
Başkaca yokum
Tamamla beni.
Şiirimde olsun tamamla.
Ahmed Arif
En iyisi sana imdat etmektir. Özlemektir seni, geberesiye. Ses etmektir, haykırmak “ Leylâ!” bir tenha
saatte geceler yarı.
Sen ister dostum ol ister sevgilim, yeter ki hayatımda ol. Sen Leyla bana geldikçe sana ihtiyacım olacak. Senden başka hiçbir isteğim yok. Sen Leyla bana her şeyi, her şeyi unutturabilirsin. Seni bu muazzam aşka lâyık gördükçe ben, her şeyi yenebilirim Leyla.
Sevgili Leyla,
Nettin anam? İşin gücün nicedir? Gene astın beni bu sıralar. Ben de sıkmağa başladım ya. Elimde değil. Sensiz tadı yok evrenimin. Bütün günlerimi hemen hemen seninle konuşarak geçiriyorum. Bir yargıya mı varıcam, sana danışıyorum. Çok güzel bir şey bu. Yaşamamı anlamlı kılan bu. Herhal o azizler, evliyalar, İsalar da Tanrılarıyla böyle konuşurdu. Bir tertemiz sükun, riyadan,zulümden, içsel murdarlıktan bir uzaklık...Bu yüzden mi ne? Çok tehlikeli konularda bile bazılarının zorunlu saydığı tedbirli dövüşü hor görüyorum. Beni o orta çağ yiğitlerine götürüyorsun. Forumu okudun mu bilmem. Tabii senin düşünlerin kesin bir önemde benim için. Sana güvenmediğim hiçbir konu yok! O hayın zekana anlatamayacağım bir hayranlık duyuyorum. Ben megaloman sanılacak kadar kendimi bir şeyler sanırdım oysa. Biraz da şımartılmadığım değil! Oysa senin o çırılçıplak meseleleri ortaya koyuşunla benim terletici uğraşım nispetlenemez bile. Seninki bir deli uçan su, hatta bir Niagara. Benimkiyse şu bizim Allahlık terkos musluklarından herhangi biri!
Müthiş özledim seni. Apışıp kaldığım da bu. Yahu ben ömrümde hiçbir kavram üzerinde yarım saatten fazla uğraşmadım. Ya hep kolay işler çattı bana, ya da her nasılsa söktürdüm işte. Ama şimdi. Dünyanın en tükenmez mutluluğundayım. Ne yana dönsem sen. Elimi neye uzatsam yalnız değilim.
Yazıver canım, yazıver bana.
İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ruhum,
Mısra çekiyorum,
Haberin olsun.
Çarşıların en küçük meyhanesi bu,
Saçları yüzümde, kardeş, çocuksu.
Ah, canımda o ölüm namussuzu....
Ahmedinin işi, ilk rast gidiyor.
İlktir dost elinin hançersizliği.
Ağlıyor,
Yeşil.
(Ahmed Arif): Bu parça , "Suskun"un son bölümüdür. Bilmem sana (Leyla Erbil) biraz bir şeyler anlatabiliyor mu? Sondan üçüncü mısra!
Sayfa 39 - Kültür yayınlarıKitabı okudu
...Sonra Leyla bazen neler düşünüyorum bilsen, bütün bu bağlardan kurtulup başka yerlere kaçmak, çocukken rüyalarımı çalan sıcak iklimlere doğru uçmak istiyorum.
Sayfa 23Kitabı okudu
Ama sen ister dostum ol ister sevgilim, yeter ki hayatımda ol. Sen Leyla bana geldikçe sana ihtiyacım olacak. Senden başka hiçbir isteğim yok. Sen Leyla bana her şeyi, her şeyi unutturabilirsin. Seni, bu muazzam aşka layık gördükçe ben, her şeyi yenebilirim Leyla...
Sayfa 24 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu