Şimdi ben hangi çağın aynası, deşilmiş hangi yaranın ağrısıyım ?
/Ahmet Erhan
*OĞLUN*
Anne ben geldim, üstüm başım
Uzak yolların tozlarıyla perişan
Çoktan paralandı ördüğün kazak
Üzerinde yeşil nakışlar olan
Anne ben geldim, yoruldum artık
buluşma
Hiçlik te buluşalım sevgilim, oturup konuşalım
Dört yanımız dizboyu insan
Yağmurdan bile usanalım
Yağmurla sevişirken
Bende inanmaların çağı geçti
Sende sanki ilkbahar
Bir gün anlarsın beni neden suskunum
Dünya içimde konuşurken böyle
Bedenimi aşıyor yorgunluğum
-Ahmet Erhan
"Yazıya dökülmemiş masallar,
Saza vurulmamış türküler gibisin içimde.
Unutulmaya yakın,
Bir köşede saklanan... "
AHMET ERHAN
Acı, takunyalar giyerek yürürdü yüreğimde
Sevincinse tüyden ayakları vardı.
Ahmet ERHAN
Buluşma / Ahmet Erhan
Ben ki boynumda süpürgeler taşırım,
Ardımdan gelenler ırgalamaz.
Hiçlik'te buluşalım ve konuşmayalım,
Dünyaya çarpan yürek onmaz. 
Ahmet Erhan
"Bir yalnızlık karyolasına
Ölümden söz eden gazetelere
sarındım"
Ahmet Erhan
“Anne ben geldim, yoruldum artık
Her yolağzında kendime rastlamaktan
Hep acılı, sarhoş ve sarsak”
Ahmet ERHAN
Gökteki bulutlar yüreğime yağıyor
Bende iki dünya çarpışıyor artık
Biri umutlu, devingen, gözüpekçe yaşıyor
Öbürü masallarda sarhoş ve ezik.
***
Toprağı avuçlarımda eliyorum usulca
Bir kum saati gibi akıyor ömrüm
Tükenecek bir gün o kumlar da, ey doğa
Tekrar doldurmak için kalacak mı?
Ahmet Erhan