Gurur duymam için bana Varlığın yeter,
Keramet de ne imiş? Mûcize Kur’an yeter,
Şan şöhret kahrolsun! İnsanı beter eder,
Halkı Hakk’a davet için dökerim ak ter,
Şeref olarak bana hak din İslâm yeter.
Ama sen uzaklardaydın ey kalbim
Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı
Ayın yıldızların çağlayarak
Berrak şelaler yaparak
Coşku içinde aktığı
Bir yerlerdeydi.
Hani bir gün bir çobana rastlamıştık