Ve içimde uçan dalgacı bir kuş var...
Ne zaman kanatlarına sarılsam, ayaklarımı yitiriyorum.
Kalbinin atışını hissedersen, bir tek ben konuşuyorum demektir.
Daha önceden bırakılmış bir izin üstünden yürümekle olmuyor bu hayat, denedim...
Kalbim artık kaybedecek birşeyi yokmuş gibi davranıyor.
Bazı şeylerin azı yeter. Az insan, az karanlık, az sessizlik...
Sayfa 206 - Dokuz YayıncılıkKitabı okudu