Affetmenin Güzelliği
Resûlullah Efendimizin mübârek torunu Hazret-i Hüseyin Efendimiz (radıyallahü anh) bir gün misafirleri ile sofrada oturmuşlar yemek yiyorlardı. O sırada kölesi bir kap sıcak yemekle gelirken ayağı yere takılıp, elindeki yemeği hazret-i Hüseyin'in mübarek başına döker. Hazret-i Hüseyin, terbiye maksadı ile kölesinin yüzüne sertçe bakınca, kölesi, Âl-i imrân sûresi'nin 134. âyet-i kerimesindeki; (Gadab etmezler) mealindeki kısmını okur.
Hazret-i Hüseyin;
- Gadabımı terk ettim, buyurunca, kölesi, âyet-i kerimenin; (İnsanlardan kusurlu olanları affederler) mealindeki kısmını okur.
Hazret-i Hüseyin;
- Affettim cevabını verince kölesi; âyet-i kerimenin; (Allahü teâlâ ihsan edenleri sever) mealindeki kısmını okur.
Bunun üzerine hazret-i Hüseyin (radıyallahü anh);
- Allah için seni kölelikten azad ettim, istediğin yere gidebilirsin, buyurur.
﷽
"Andolsun, sizler güçsüz olduğunuz hâlde Allah, Bedir'de size yardım etmişti. Öyleyse, Allah'tan sakının ki O'na şükretmiş olasınız."
{Âl-i İmrân Sûresi, 123. Ayet}
bedir gecesi
Âl-i İmrân Sûresi / 193
Rabbimiz! Doğrusu biz ‘Rabbinize inanın!’ diyerek, imana çağıran bir davetçiyi işitip iman ettik. Rabbimiz! Günahlarımızı bağışla, kötülüklerimizi sil ve bize iyilerin ölümünü nasip et.
Âl-i İmrân Sûresi /154
Ey Muhammed Onlara de ki;
"Evinizde bulunsaydınız bile, alınlarına öldürülme yazılmış olanlar, öldürülüp düşecekleri yere giderlerdi."
Sayfa 51 - Kılıç Kitabevi
