Bana öyle bakma diyorsun,
Bu gözler seni tarif edemiyor.
Bana bakınca kendini görüyorsun,
Gözlerim karşında bir ayna, deliriyorsun.
Hafif morumsu bir renk,
Yorgun kalpler, mor gözler ve sen.
Sen soluk mavi bir renk,
Bense göz morartan mosmor bir ışık
Hızımı alamıyorum,
düşünüyorum.
bu sefer tamam, yavaşlıyorum
yine düşünüyorum.
Şu insan denen varlık sadece düşünür mü?
Hiç mi yaşayamaz hayatını?
alim olmaya mı çalışıyor ne
Düşünmek zaten baştan başa alimlik değil midir?
Düşünmemek acı
Düşünmekten kaçmaya çalışmak daha da acı.
Melekler, seni anlatıyor bu gece
Anlatmasınlar, aklımda zaten her bir hecen
Bilmezsin,seni düşündüğümde titrer her bit zerrem
Sensiz ne haldeyim ben, yüzüme bak bi' sigara yak kraliçem
İyi yada kötü hayatımın bir yerinde karşılaştığım herkese teşekkür ederim. Hepsi, beni şimdiki ben yaptı. Vefasızdan vefayı, şerefsizden şerefi, kötüden iyi olmayı öğrendim zamanla. Düşe kalka büyüdüm ve ben oldum. Ben artık mağlup olmam.
Kuşlar uçuşurken ben
İncir ağacının gölgesindeyim
Aklımda sen, kalbimde sen
Bırakmıyorsun beni, bırakamıyorsun
Elim kaleme gittiğinde sen geldin
Kağıtla bir bakıştım, seni gördüm
Kendini ne diye benden ayrı belledin
Ah beni bırakamayan, güzel gözlü yarim