alex
@alesiax
саша,,
kendimi bilmeyi bıraktım,
spotify.link/fYIfHcwV1Cb
ünsüz düşünür
243 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Her şeye yeniden başlamalıydım. Evet, ama neresinden? Kendimden başlamalıydım. Söylemesi kolay ama yapması çok zordu. Ben neredeydim? Ben kimdim? Son kez ben kendim ne zaman olmuştum?
pdf//syf. 126Kitabı okudu
... kısa bir süre önce bana şunları söyledin: “Seni hep sevdim, dışardan sana karşı diğer babaların davrandığı gibi davranmasam da, çünkü ben başkaları gibi yapmacık tavırlar takınamam.”
Şimdi, baba, ben senin bana karşı hissettiğin içten yakınlıktan genel olarak hiçbir zaman kuşku duymadım, ama bu imayı doğru bulmuyorum. Sen yapmacık tavırlar takınamazsın, bu doğru; ancak sadece bu nedenle başka babaların yapmacık davrandıklarını iddia etmek ya üstünde durulması gerekmeyen, basit bir iddiacılıktır ya da belki de -ve bence gerçek budur- aramızda bir şeylerin yolunda gitmediğinin ve buna elinde olmadan senin de yol açtığının örtülü bir ifadesidir. Kastettiğin buysa eğer, o halde anlaşıyoruz demektir.
Bir kitabı okumaya başladı
Okur Takip Önerileri
normalde bu fotoğraf özelliğini asla kullanmam diye düşünürdüm ama işi gücü bırakıp bununla uğraştım (neden ben de bilmiyorum, ortaya harika bir şey çıkardığım da söylenemez). bu yüzden en azından bir yerlerde paylaşayım dedim,, kısa süre sonra silerim zaten :"
“Uzayın karmaşıklığıyla kıyaslayınca” der Hartfield, “bizim dünyamız bir solucanın beyni kadar bir şeydir.”
Öyle olmasını dilerim ben de.
pdf//syf. 105Kitabı okudu
Ağlamak istedim ama insan ağlamak isteyince tek bir damla gözyaşı bile dökülmez. Hep böyledir.
pdf//syf. 101Kitabı okudu
Biri bana, Mutlu musun? diye sorsa, Sanırım öyle, demek dışında cevabım yok. Hayaller de sonunda böyle şeylere dönüşmez mi zaten?
pdf//syf. 100Kitabı okudu
Her şey geçip gider. Bu gidişi kimse durduramaz.
Bizler böyle yaşarız.
pdf//syf. 99Kitabı okudu
Bardaki takvimin 26 Ağustos tarihli yaprağında şöyle yazıyordu:
“Herkes yürekten verdiğinin karşılığını alır.”
pdf//syf. 98Kitabı okudu
Herkes bir anda büyüyüverdi, değil mi?
pdf//syf. 98Kitabı okudu
Bazen hiç düzelemeyeceğimi düşününce korkuya kapılıyorum. Öyle çok korkuyorum ki çığlık atacak gibi oluyorum. Hayatımın sonuna dek bu şekilde, bir taş gibi yatakta yatıp tavana bakarak mı yaşayacağım, kitap okuyamadan, rüzgârda yürüyemeden, hiç kimse tarafından sevilmeden, yıllarca böylece yatacak, yaşlanıp sonra da sessiz sedasız ölüp gidecek miyim diye düşündükçe öyle çok üzülüyorum ki dayanamayacak gibi oluyorum.
Gece yarısı üçte gözümü açınca, bazen, omurgamın eriyip gitme sesini duyar gibi oluyorum. Belki de gerçekten eriyordur.
pdf//syf. 95Kitabı okudu
İnsan ne kadar zavallı bir duruma düşerse düşsün bundan ders çıkarabilir; işte bu da her gün biraz da olsa yaşama devam etme gücü veren şey bana.
pdf//syf. 95Kitabı okudu
“Yıllardır hiçbir şey benim için yolunda gitmedi.”
“Kaç yıldan beri?”
“On iki, on üç... Babamın hastalandığı yıldan beri. Ondan öncesi hakkında hiçbir şey hatırlamıyorum. Hep kötü şeyler oldu. Biliyor musun, başımın üzerinde hep kötü rüzgârlar esiyor sanki.”
“Rüzgârlar yön değiştirir.”
“Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?”
“Günün birinde mutlaka değiştirecektir.”
pdf//syf. 93Kitabı okudu
“Tek başıma kalınca, kafamın içinde bir sürü insanın konuştuğunu duyuyorum sanki... Tanıdığım kişiler, tanımadığım kişiler, babam, annem, okuldaki öğretmenim, bir sürü insan.”
Başımla onayladım.
“Hepsi de nefret dolu şeyler söylüyorlar bana. Geber, diyorlar ya da daha kötü şeyler söylüyorlar.”
pdf//syf. 90Kitabı okudu
"Sen gidince kendimi yalnız hissedeceğim gibi bir his var içimde.”
“Yine görüşeceğiz mutlaka.”
pdf//syf. 89Kitabı okudu