silik anıları yontup şekil vermekte
ve gidenin arkasında yas tutmakta ustayım
ruhum
kirli ve yorgun
yıpranmış ve yaşlanmış
bir kent gibi
kimsesiz ve herkesin
zaman zaman değerli
genellikle çöp!
ruhum
gel
sen
de
vaz
geç
benden
Sayfa 47 - İthakiKitabı okudu
GEÇ
Gittiğim her yerden az evvel çıkmış gibiyim
Nereye bakarsam bakayım bulamıyorum kendimi
Olduğum hiçbir yerde değilmişim gibi geliyor
Olmadığım her yerde de varmışım gibi...
Sayfa 53Kitabı okudu
Umudunu kesmeyenlerin hatrına dönüyor dünya
Sayfa 62Kitabı okudu
Sizden bana hayır yok, kuşlara gidiyorum.
Sayfa 73 - İthakiKitabı okudu
Herkes ne mutlu ne tuhaf hiç mi özledikleri yok?
Sayfa 28 - İthakiKitabı okudu
Kitaplığına doğru yürüdü... YABANCI 'ya uzandı eli, sonra DÖNÜŞÜM'e...
Gülümseyerek vazgeçti.
Tekrar yattı.
Yatmasa da olurdu...
Sayfa 119
