Yaprak dökme telaşında bir ağaç,
Nedir, bu yarı ölüme sevdalanmak nedir
Şehrin doğu yakası köşede belirir
Ve ben bir sokak kedisiyle bunu tartışırım
Karışırım geceden önceki son seslere
Daha önce gönül yormamış bir sokak,
Meğer oraya uçmuş kayıp kelimeler
Yedi yıllık birikmiş uykularım gibi
Dağın yüreğini bulan ermiş edasıyla
Yürüdüm, yürüdüm, içimde yürüttüm şehri
-Burak yasin taş
Kötü kalpli ya da iyi kalpli diye ayırabilir miyiz insanları gerçekten
Merhametli ya da vicdansız diye peki
İyilik ve kötülük var mı gerçekten
Varsa da bunlar nedir
Birbirlerinin zıttı mı yoksa yokluğu mu
Belki de eksikliğidir, bilmiyorum
Ne nedir, kim kimdir
Gerçek ne, yalan ne
İyi ne, kötü ne
Her şey çok karışık her şey çok çelişkili
Kafam karışıyor, aklım bulanıyor
Seçim yapmam gerek ama yolumu bulamıyorum
Tökezliyor düşüyor yanılıyor ağlıyorum
Yardım yok af yok sadece tek bir şey var SEÇİM
Zıtlıkların dünyası seçimlerle dolu
Doğru yok yanlış yok seçim var sadece
Sonuç aynı halbuki
Neyi seçersen seç karşına yeni seçimler çıkıyor
Ağaç kökleri gibi
Sonu olmayan ağaç kökleri
Dallanıyor, dallanıyor, dallanıyor seçim ağacının kökleri
Sonu yok, kurtuluş yok, kaçış yok
"Barbar" kelimesinin başka bir anlatım biçimi.
Hocam...
Sizlere emanet şu körpe yavrum,
Ortalıkta sürtüp gezmesin hocam!
Gözümün çırası tek kaygım, tasam,
Aç, cahil, perişan kalmasın hocam!
Fidanıma hoş bak, aman solmasın,
Kahraman yetişsin korkak olmasın,
Rabbini tanısın, dinsiz kalmasın,
Ahırette yakanı tutmasın hocam!
Millet şerefini hem şeref bilsin,
Kur’anı okusun, hak nedir görsün.
Her bir kötülüğü aklından silsin,
Kendi milletine çatmasın hocam!
Cahil bir anayım, ne diyem daha!
Benim diyeceğim evlâdım aha:
Hep dua ederim, yüce Allah’a,
Sonunda anarşist olmasın hocam!
Bilal IŞIKLI (Konya)
Unutmamıza rağmen okumanın amacını anlatan çok beğendiğim bir yazıydı.
Çok kitap okudum ama çoğunu unuttum. Ama o zaman okumanın amacı nedir?
Bir zamanlar bir öğrencinin ustasına sorduğu soru buydu.
Usta o anda cevap vermedi. Ancak birkaç gün sonra, o ve genç öğrenci bir nehrin yanında otururken, susadığını söyledi ve çocuktan oradaki eski bir kirli elekle ona biraz su getirmesini istedi.
Öğrenci başladı, çünkü bunun mantıksız bir istek olduğunu biliyordu.
Ancak efendisine karşı çıkamadı ve eleği alarak bu saçma görevi yerine getirmeye başladı. Efendisine götürmek için süzgeci nehre her daldırdığında, ona bir adım bile atamadı, süzgeçte bir damla bile kalmadı.
Onlarca kez denedi, ama kıyıdan efendisine daha hızlı koşmaya çalıştığı kadar, su elekteki tüm deliklerden geçmeye devam etti ve yol boyunca kayboldu.
Yorgun bir halde ustanın yanına oturdu ve "Ben o elekle su alamam. Affet beni usta bu imkansız ve ben işimde başarısız oldum" dedi.
“Hayır yaşlı adam gülümseyerek cevap verdi; başarısız olmadın. Elek bak, şimdi yeni gibi. Deliklerinden süzülen su onu temizledi"
"Kitap okuduğunda devam etti yaşlı usta ; bir elek gibisin ve onlar nehir suyu gibi"
"İçinde akıttıkları tüm suyu hafızanda tutamasan da önemli değil, çünkü kitaplar ancak fikirleriyle, duygularıyla, hisleriyle, bilgileriyle, sayfalar arasında bulacağın gerçekle, zihninizi ve ruhunuzu arındıracak, sizi daha iyi ve yenilenmiş bir insan yapacaktır. Okumanın amacı budur”.