ERKEK ŞİDDETİ!
Gazetelerin 3. sayfalarında bir sürü cinayet haberleri var.. Hergün binlerce erkek de hemcinsleri tarafından öldürülüyor.. Hayvanların gözleri oyuluyor, tecavüze uğruyorlar.. Bebek denecek yaştaki çocuklar da hakeza.. Peki bu vahşice cürümleri işleyen canilerin tek ortak sıfatı "erkek" olmaları mı? "Erkek şiddeti" diye ortalığa atılan bu ayrıştırıcı tanım yerine başka bir isim kullanılamaz mı? Bar tuvaletlerinde çocuk doğurup çöpe atan anneler duyduk.. Sevgililerinin, kendi çocuklarını taciz etmelerine sesini çıkarmayan anneler.. Aman kocam beni boşamasın diyip üvey baba dehşetine sessiz kalan kadınları da konuştuk.. Bu canilerin kendisini sevgiyle büyüten birer annesi olsaydı, bu caniliklere asla ama asla güç yetiremezlerdi.. Ayrıca kadın erkek eşitliğini savunurken bu cinayetleri "erkek şiddeti" olarak anmak ne kadar samimi? Hepimiz bir ananın, bir de babanın evlatlarıyız.. Hepimizin birbirimize ihtiyacı var.. Bir tarafın acısını hafifletelim derken diğer tarafa düşmanlık etmek, düşmanca göstermek neyi çözecek? "Şiddeti meşrulaştırmayın" kisvesi altında "erkek şiddeti" tanımını meşrulaştırmak ne yaman çelişki! Acının kadını, erkeği, dili, dini, irkı, cinsiyeti olmadığı gibi, zulmün de yoktur..
Evvela kendi nefsime. Cumamız bereketli olsun.
Mehmet Zahid Kotku'dan (Rahmetullahi anh) nasihatler:
● Az ye.
● Az uyu.
● Az konuş.
● Cömert ol.
● Nefsine muhâlefet et.
● Tevâzu'lu, alçak gönüllü ol.
● Güler yüzlü ol.
Bu denli yani aman dikkat edelim!
Bir din düşmanının yaptığı bir duvara bile "aman ne güzel" demekten dolayı kalbe menfî bir tesir ârız olur.Zira onun fiilini veya eserini beğenmek,o Allah düşmanının îtibârını yükselteceğinden,Cenâb-ı Hakk'ın gazabını celbeder.
Osman Nuri Topbaş
Sevmek de Yorulur
“Bir adam bir kadın var içimde iyice anladım
Bana bunu sessizce anlatıyorlardı
Bir yerde onların yönlerinden
alımlı bir zarf katlanmıştı uzaktaki
bulvarların geceye vurdukları
çağırmasız kır günlerini zararsız akrepleri
uzunlamasına yaşayıp yatay bir çocukla kalkan
bir sürü alışkanlıklar taşıyan
insanlığımızı gülüşü yalnızlar çarşısında
çağrılmış
Türkiye'de öğrenci olmak
Bugün sabah 06.45'ten 7.45'e kadar otobüs bekledim, hava sokuktu. Gelenlerin hepsi doluydu, almadı geçti direkt. En son bir tanesinin önünü kestik diye durdu. Hurra, davrandık binmeye! İçerisi yeterince sıkışık değilmiş gibi bir de biz binince nefes almaya alan kalmadı haliyle. İçerisi havasız, kokmuş... Aman aman, kimse karşılaşmasın