Gerçekten de kendi hayatını hiçe mi saymalı, kendi kanına su mu karıştırmalı sırf biri... sırf biri gelip ondan asil davranmasını, yardımsever ve iyi olmasını istiyor diye? Evet sorumluluğunda bir sınırı var... insanın artık daha fazlasını yapamadığı bir yer..
Artık kendimi iyi hissetmiyordum. Nefes alıp almadığımı bile bilmiyordum. Benim kalbimin atışı mı yoksa bu huzursuz dünyanın gürültüsü mü karar veremedim.
Sayfa 8Kitabı okudu
Bir insanın ölmesinin nasıl bir şey olduğunu biliyor musunuz? Hiç böyle bir insanın yanında bulundunuz mu? Bedenin nasıl kıvrıldığını, morarmış tırnakların boşluğu nasıl tırmaladığını, gırtlağından nasıl bir hırıltının yükseldiğini, bütün organlarının nasıl direndiğini, her parmağın dehşete nasıl karşı koyduğunu ve gözlerinin tasvir bile edilemeyecek şekilde nasıl yerinden fırladığını hiç gördünüz mü? Siz öylece ortada dolanan dünyayı gezen yardım etmeyi bir görev zanneden siz hiç böyle bir şey yaşadınız mı?
"Daha önce hiç iyi bir insan ya da ona benzer bir şey oldum mu bilmiyorum, ama... galiba her zaman yardımsever biriydim... Oradaki o kirli hayat içinde, insanın beynine sıkıştırdığı bir avuç bilgiyle herhangi birine hayatında bir parça nefes verebilmek, insanın tek mutluluğu... bir tür tanrısal mutluluk..."
Sayfa 23Kitabı okudu
Ölüm anı
Bir insan ölürken hiç yani başında bulundunuz mu , vücudun nasıl kıvrılarak doğrulduğunu , mosmor tırnakların nasıl boşluğa uyandığını , gırtlaktan nasıl hırıltılar çıktığını, her uzvun ölüme nasıl direndiğini , her parmağın bu dehşete karşı nasıl gerildiğini ve gözlerin kelimelere sığmayan bir korkuyla yuvalarından nasıl fırladığını gördünüz mü?
Sayfa 64 - Koridor
Daha önce hiç iyi bir insan ya da ona benzer bir şey oldum mu bilmiyorum ama galiba her zaman yardımsever biriydim...