tükenip kaybolmuşken
çekip çıkaran şeydi
kaçıp gitsem ne mümkün
yakalayan bir eldi
Zamanın akışı anaforludur. Bu anafor hayat süresini hem gerçekten hem de öznel olarak kısaltır.
KIRIK ANAFOR
Kıraç, boz ve kurak bir boşluktayım
kilimleri rüzgâra karşı astım
ben burada
sapların üstünde öğle uykusundayım
dünya aşağıda dağlar uzakta
ben küskünüm ama şu yamaç kadar
ama rengarenk, rüzgârda, kilimler
ve harman sonu, yorgun yaprak, kaçkın keler.
Üzerine akşamın kapandığı gölüm ben
Bir kez hatıra ettim aşkı, bir daha etmem.
Seyrek salkımım bağda
Güz geçmiş üstünden ve tenha.
-
Yüktür her hatırlayış, hâfıza
Büyük anafor , sonsuz kâbus
Çeker dibe kanatarak zamanı
Orada kalbin vücuda ihtiyacı
Yoktur :
Tanrı da kayıptır çoktan
Sayfa 46
Maddenin temel doğası gerçekten de kanunsuz olabilir miydi? Dünyanın düzeni ve istikrarı evrenin bir köşesinde oluşan geçici bir dinamik denge ya da kaotik bir akıntıda kısa ömürlü bir anafor olabilir miydi? Bilim öldürebilir miydi?
Sayfa 76 - İthaki Yayınları
