Dışarı bakanlar düş görmektedirler; uyananlar içeri bakanlardır.
Jung’a göre: «Ruh öyle bir bilinç-bilinçdışı bütünüdür ki, birbirine değen sınırları sürekli değişir. En dipte yatandan başlayıp yukarı doğru çıkarsak şunları görürüz: 1. Merkezdeki güç; 2. Hayvan atalarımız; 3. İlkel insan atalarımız; 4. Irk toplulukları; 5. Ulus; 6. Oymak; 7. Aile; 8. Birey. Ortak bilinçdışı, insanoğlunun, her bireyin beyin yapısında yeniden doğan evrenin tüm ruhsal kalıtımını içerir.» Bireyin, yaşamı boyunca bastırmış bulunduğu ve durmadan yeni gereçlerle yeniden doğan kişisel bilinçdışının tersine, ortak bilinçdışı, baştanbaşa insan türüne özgü öğelerden oluşmaktadır. Ortak bilinç-dışındaki nesneler, hem kişisel bilinçdışının, hem de bilincin, kişiüstü temellerini canlandırır; bunlar her bakımdan nötrdür; içeriğinin değeri ve konumu, ancak bilince değdiklerinde belirir. Bilincin eleştirici ve buyurucu etkinliği ortak bilinçdışına işlemez; ortak bilinçdışında, etkilenmemiş, başlangıçtaki yaradılışın sesi vardır. (C.G.Jung/ Analitik Psikoloji s 44)
Önemli olan, bir kuramın doğrulayıp doğrulanmaması değildir: Hastanın kendini birey olarak kavrayıp kavramamasıdır.
C.G. Jung, modern Batı düşüncelerinin önemli figürlerinden biri olarak görülür ve çalışmaları bugün de tartışmalara konu olmaktadır. Jung modern, psikoloji, psikoterapi ve psikiyatrinin yanı sıra onun geleneği doğrultusunda çalışan çok sayıda uluslararası analitik psikoloğun şekillenmesinde önemli bir rol oynamıştır.
Eninde sonunda, ancak bireyin kendi kazanabilir kendi savaşını, başkası, onun yerine beceremez bunu.
İnsanın olduğunu sanıp da aslında olmadığı şeydir persona, ya da başkalarının onun olduğunu sandığı şey.