Bir tiyatro eseri ancak böyle anlatılırdı.Üstat döktürmüşsün.
Bir ömre ayna tutmak gibiydi..
Bir şiir yazmışım..
İçini dökebilmek..
İçinin yağmurlarını yağdırabilmek..
İçinin satırlarını yazabilmek okadar zor ki. Ve yazdım. Öylesine özel, öylesine seçmece, öylesine tatlı akışken öylesine başka bir şiir olmuştu ki ancak böyle anlatılırdı, diyebileceğim bir şiir olmuştu.
Rahatlamıştım. Yaralarımı kendi ellerimle sarmış gibi olmul, hafiflemiştim, sevinmiştim..
Kaydettğimi sanarak ekrandan çıkınca silinmiş..
Depolama alanım dolu olduğundan meğer kaydetmemiş..:(
İkinci kez ben bile okuyamadım..
Nasıl üzüldüm, ah..
Yaralarım yine kanadı böylelikle.
Yazmak sarmaktır yaraları bazen.. ✍🏻
