Çok beğendim. İza okumuş, ailesinin isteklerini her zaman karşılayan ve destek olan bir evlattır. Evlendiği zaman bile ailesiyle yaşayan İza, boşandıktan sonra şehirde kendi hayatını kurmuştur. Babasının vefatından sonra annesini de yanına alıp birlikte yaşamaya karar verir. Böylece hem annesi yalnız kalmayacak hem de İza'nın içi rahat edecektir. Hiçbir zaman onları incitmeyen, her isteklerini karşılayan, anlayışlı olan İza ile kızıyla her zaman gurur duyan, destekleyen bir annenin ilişkisi birlikte yaşayınca farklılaşıyor.
Aslında sadece İza ve annesinin ilişkisi olarak da okuyamıyoruz. Genel olarak insan ilişkilerini görüyoruz. Birbirimizi ne kadar anlayabiliyoruz, gerçekten empati kurabiliyor muyuz, yakın sandığımız kişiye aslında uzak mıyız, anlamak istiyor muyuz yoksa kendi düşüncelerimize göre mi hareket ediyoruz? Kitapta iyi veya kötü olarak belirleyeceğiniz bir karakter asla yok. Her karakterin kendi içinde haklı veya haksız olduğu taraf var. Tam olarak da hayatın içindeki gibi. Bazen kızıp bazen destek olarak kitabı okuyoruz.
İnsan ilişkileri bakımından gerçekten düşündüren bir kitap okudum. Kitabı da, yazarın anlatımını da çok sevdim.
