Bazı acılar vardır ya,
Aynısını yaşadıkça,
Alışığım dersin...
Alışmış olman acımadığını göstermez,
Ama anlamazlar.
Uyanık oldukları anlarda özgürlüklerine kavuşunca hiç uyumamaya falan yemin ederler; ama hiçbir zaman bilmezler ya da bilirler de anlamazlar ki içeride ya da dışarıda olmak arasında hiçbir fark yoktur. Çünkü her insan hayatını bir fanusun içinde yaşamak zorundadır. Fanusu büyütense sadece beyinlerdir ki insanın sığdığı her fanusa beyni de mutlaka sığar.
Sayfa 57 - Kashna Kitap AğacıKitabı okudu
seyyid kutup mevdûdi rabıtadan anlamazlar. onların kitapları okunmaz. seyyid kutup türkiye’de isviçre kanunlarıyla hüküm veren hakimlere kafirler diyor. ibn abbas hazretleri ise şu şartlar altında bulunurlarsa kafirlerdir diyor: isviçre kanunları Allah’ın kanunları gibi haktır veya ondan üstündür veya helaldir derse kafirdir. fakat zorundan haram olduğunu bilerek yaparsa kafir değildir. ibn abbas (ra) efendimiz (s.a.v)’in amcasının oğludur, taif’te yatıyor. efendimiz aleyhissalâtü vesselam ona şöyle dua etti: “ey Allah’ım onu dinde fakih et ve ona kur’an’ın tevilini öğret.”
Kendi kendine düşünme, düşüncelerinizi, duygularınızı ve davranışlarınızı zamanla analiz etme becerisidir. Çoğunlukla şu ana odaklanan insanlar, kendi kendilerine düşünmek için yeterince zaman algısına sahip değildir. Bunun yerine, yaşanan her anla geçmişi geride bırakırlar ve böylece eylemlerinden hiçbir sorumluluk duymazlar. Bu sebeple, bir kişi onların geçmişte yaptığı bir şeyden zarar gördüğünü dile getirdiğinde, hiçbir sebep yokken geçmişin üstünde durduğu için onu suçlama eğiliminde olurlar. Onlar başkalarının neden afFedemeğini, unutamadığını ve yollarına devam edemediğini anlamazlar. Zamanın sürekliliği konusundaki sınırlı algıları nedeniyle, ihanet sonrası ayağa kalkmanın zaman aldığını anlamazlar.
...
Çünkü insanlar tehlikelidirler, anlamazlar. Anlamayınca saldırırlar. Bu yüzden de silik olmak en iyisidir.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Gündüzlerim var benim bir türlü sonu gelmeyen; yaşamak, gülmek, iyi görünmek zorunda olduğum gündüzlerim... Aydınlığı pek sevmem asıl sır her zaman karanlıkta saklıdır.
Bir de gecelerim var tabi; hiçbir ışığın aydınlatamadığı; gerçeklerle yapayalnız kaldığım... Gündüzleri kalp atışlarım bile duyulacak sanırken geceleri bağırsam da kimseler duymaz. Zaten duysalar da beni anlamazlar. Anlamadılar...