Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla Bazan sessiz sedasız ipekten kanatlarla Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla, Ne olur bir gün beni
Şimdi, diyelim ki birinin çok parası var; hem öyle çok ki yüzlerce, binlerce kişi bu parayla işlerini yoluna koyabilir. Ama o, bu paradan onlara zırnık koklatmaz. Oturur ağır kâğıtların üstüne, kollarını da sarar yuvarlak metallere, gözlerinde hırs ve zevk parıltılarıyla bakınır durur. "Bu kadar çok parayı ne yapacaksın?" diye soracak olsan, "Bu dünyada giyinmekten, açlığını ve susuzluğunu bastırmaktan başka ne istersin?" desen, söyleyecek söz bulamaz, ya da "Daha çok para istiyorum, daha çok, daha çok," der. Böylece sen de, paranın onu hasta ettiğini, bütün duyularını ele geçirdiğini anlarsın. Hastadır o, kaçıktır. Ruhunu yuvarlak metal ve ağır kâğıda adamıştır. Hiçbir şeyle yetinmez, gözü doymak bilmez. Kimseye kötülük etmeden, haksızlık yapmadan, geldiğim gibi göçüp gideyim şu dünyadan diye düşünmez. Hiç aklına getirmez ki, Büyük Ruh, kendisini yeryüzüne yuvarlak metal ve ağır kâğıtla getirmemiştir. Çok azı bu konuda kafa yorar. Çoğu, hastalıklarına bağlı kalır, yürekleri hiçbir zaman iyileşmez. Paranın sağladığı güçle mutlu olurlar.
Reklam
Deniz'imin İçiçleri Bakanıyla konuşması...
❝ “Nereye gidiyordun?” dedi. “Devrime,” dedim. Duvardaki haritayı gösterdi, haritada Sivas’ı gösterdi. “Buradan mı gidiliyor devrime?” dedi. “Senin kafan almaz böyle şeyleri,” dedim. “Karşınıza bir gün dikildiğimiz zaman anlarsın,” dedim. ❞
Çünkü benim durumumu en iyi sen anlarsın. Yalnızlığı ve korkuyu en iyi sen bilirsin. Yorgunluklar vardılar, fakat ümitsizlikler yoktular. Sen bir yerde bulunuyordun. Yumuşak bir yerdeydin. Sert köşelere çarpmaktan yorulan aklımın durgun ve sürekli bir aşk için de ancak seninle birlikte dinleneceğini biliyordum.
Sayfa 419Kitabı okudu
+Kevaşe-san senin evlenmek istediğin biri var mı? -Hayır. Gördüğün üzere, evlenmek gibi bir düşüncem yok. +Neden ki? -Sanırım bu puding gibi(japon pudingi)... Genç ve aşıkken, aşkın sadece tatlı kısımlarını görmek yeterlidir. Ama yetişkin olduğunda anlarsın ki, pudingin acı kısımları da var. Bir süre sonra, sürekli olarak o acı kısımları yemekten kaçınmak zahmetli gelmeye başlar ve tamamını yemeye başlarsın. Ama ben aşkın o acı kısımlardan gerçekten nefret ediyorum ve dediğim gibi, sürekli oraları yememeye çalışmak da çok zahmetli. Bu yüzden yemekten tamamen vazgeçtim.
Mangadex çev. (Chapter 6)
Mona Roza
"Bir gün gözlerimin ta içine bak Anlarsın ölüler niçin yaşarmış..." ...
Sezai Karakoç
Sezai Karakoç
Reklam
Şaşırdım Kaldım İşte
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla Bazan sessiz sedasız ipekten kanatlarla Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla, Ne olur bir gün
Birini seviyorsan ve o seni sevmeyecekse bunu anlarsın. Ne kadar gerizekâlı olursan ol anlarsın.
Sayfa 36 - ithaki yayınlarıKitabı okudu
Geri199
1.000 öğeden 991 ile 1.000 arasındakiler gösteriliyor.