Bir ruh düşünün. Qanadı olmayan heç bir yerə mənsub olmayan, yeri olmayan bir ruh. Yaralı, qanadsız bir ruh. Anlaşılmağını gözləyən amma anlaşılmayan bir ruh. Danışır amma səsini eşidən yox, dərd ortağı olmayan yalnız bir ruh. Soyuq qış günündə çiçəklənən vişnə ağacı kimidir... zamansız bir ruh🌸
Hakikat!
Nedir bir insanı insan yapan hâkikat? Bir inci tanesi kadar umut mu? Bir karanlık gece mi, yoksa yalnız zamanlarımızda bizlere şâhitlik eden gözyaşlarımız mı? Tükenmişlik duygusu mu bizi gerçek kılan? Yoksa bizler miyiz, öylesine çaresiz, öylesine kırılgan, öylesine yorulmuş hisseden? Acımasız kalpleri yuvamız sanmamız mı bizleri değiştiren? Başka
Gene de bir sürü kağıt, defter ve not kaldı. (Artık bunları da atamazdım.) Sonra, fotoğrafları albümlere yerleştirmeğe başladım (Tarih sırasında bazı yanlışlıklar oldu herhalde.) Yüzüm, günden güne hiç değişmediği halde (bunu, her sabah aynada yaptığım gözlemlerle biliyordum), resimler arasında vahim farklar vardı. Bu değişikliği, yüzümde
''Anlaşılmayan ruhlara deli demek adettir.''
Peyami Safa
ESNEK HAYAT
Hayatın merhaleleri, hayat kadar karmaşık girift aslında,matematik buna bir şekil veremez. Okulundan mezun ettiği falanda yoktur mezununu ararsanız mezarlıklara uğrayın. Ne sokağa ne kitaba ne gönüle sığmayan bir şımarık çocuk misali.Bu yüzden hayat matematiğe ve teoriğe gelmez. Çözülmeyen ya da anlaşılmayan elde edilemeyenin hep uyardığı bir organ vardır dil. sadece üzerine konuşulur.laf salatası, safsataları çok olur hayatın. Bir gün geçerli olan bir gün yok hükmündedir. Birgün aşılan engeller gün gelir engel bile değildir. Bir yarış değildir galip gelinmesi gereken. Birgün başlarsın birgün bitişe yakınsın,bir nefesin alınıp verilmesi gibi.Alışmak ve çıldırmak...bedeni çiğneyen iki demir blok arasında ne zaman çıldıracağımız ne zaman alışacağız bize kalmış gibi.
