Çünkü dünyanın bütün hazları uçucu, geçici, eksik ve düzmecedir. Çünkü bu an içinde görkemli bir gül gibi çiçeklenen her haz, güz gelince ağacında kurur, dökülür. Çünkü tazeliğinin yoldan çıkmış bolluk ve bereketi içinde güzelliklerle parıldayan her yüce yaşam zevki, bizi henüz sağlıklı kollarıyla kucaklar kucaklamaz, hemen ölümün soluğuyla zehirlenir ve onun daha dudağımız değince geçici gereksinimleri içinde sarsıldığını duyumsarız.