Arzunun, diləyin hüdudu yoxdur,
Varsa sonu hanı, sərhəddi hanı?
Kimi qane olur sadə çit dona,
Kimi endirməyir, zəri-zibanı.
Elə ölkələr var ağırdır həyat,
Gün-gündən bazara bahalıq düşür.
Yoxsulun belinden, acın dalından,
Nə bir gün yük düşür, nə alıq düşür.
Birinin varıdır, o yeyir, geyir,
Digəri çıl-çılpaq, həm də qarnı ac,
Kimi daxma gəzir daldalanmağa,
Kimi hökmdarlıq, zərli taxtı-tac.
Malı mülkü olan bir yol demədi:
Çox şükür, varlıyam hər şeyim vardır.
Hər kim ola bilsə varına qane,
Mənim aləmimdə o bəxtiyardır.
“Her grubun bir alıcı temsilcisi var. 2. Grup alıcı temsilcisi Osman Öztürk. Bu grupta şu isimler var:
AKP İstanbul milletvekili: Egemen Bağış.
Kültür ve Turizm Bakanı Atilla Koç’un eşi: Şaziye Koç.
AKP Kahramanmaraş milletvekili: Hakkı Köylü.
AKP Gümüşhane milletvekili: Sabri Varan
AKP Muğla milletvekili: Seyfettin Terzibaşıoğlu.
AKP Adana milletvekili: Zeynep Tekin Börü.
AKP Çanakkale milletvekili: Mehmet Daniş.
AKP Yozgat milletvekili: Bekir Bozdağ.
AKP Karaman milletvekili: Mevlüt Akgün.
AKP Bayburt milletvekili: Suat Pamukçu.
AKP Kastamonu milletvekili: Suat Çil.
Köksal Toptan’ın eşi Saimi Toptan adına da ev alındı”
Necip Fazıl da şiirin diliyle o tarihî tahassürü şöyle ifade etmiştir:
Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân;
Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!
Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu;
Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu?
Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna;
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?
Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir!
Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.
çil sal kuta bûn ku ji axa welêt cuda me
Dûrî heval û hogiran, him dost û bira me,
Welat çi xweşe, bax û bostan, tev çem û rûbar,
Lê ez bi xwe her evîndarê tehtên çiyame
Ew lat û zinar, tim keleha mêrxasên min bûn
çi qas di nava kuntarên wan ez geriyame
Cihek nîne ku wekî çiyan xurtî dide min
Di navçava wan qet venayêm wekî ziya me
û şta rûmeta bav û kalên me ew çiya bûn
Gava digehêm ber siya wan, giranbiha me.
Min hêvî heye, carek din derkevim ser wan
Bo doza welêt tê de bikim, an ne tewa me,
Yezdan! Bide min gorreke çak di ser siya wan,
Nizam çiqasder, bo daxwazek holê hêja me.
"Hemen avucuna saydım çil çil paraları. Buz gibi eridi valla. Görecektiniz ama ne komikti yüzü. İnsanlığımızın sağlayamadığı saygıyı, seri numaralı kağıttan banknotlar bir saydı ki, sorma gitsin."