İnsanların çoğu için guguk kuşu kırlardaki bu güzel, derin, davetkâr sesten başka bir şey değildir; onu belki binlerce kez duymuşlar ama hiç görmemişlerdir.
Aynadaki yüzün benim olmadığını düşünürdüm. O yüzün sahibi olmaya çalıştığım zaman da benim değildi. Ben, ben bile değildim. Yalnızca göründüğüm gibi oluyordum. İnsanların istediği gibi. Sanki ben hiç ben olmamıştım.