Joyce külliyatı uçsuz bucaksız bir yağmur ormanının edebiyattaki karşılığı, hiç tükenmeyecekmiş gibi görünen zengin bir kaynak haline geldi. Joyce aynı zamanda eleştirel esnekliğe izin veren bir oyunbazdı. Bizzat kendisinin, eserlerindeki her şeyin ne anlama geldiğini tastamam bildiğini söylemesi bile geliştirilecek düşüncelere bir kısıtlama getirmedi.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Her şey geçip gidince insanın güvenebileceği kimse kalmıyor.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Sessizce, bir rüyada gelmişti annesi ona ölümünden sonra, balmumuyla pelesenkağacı kokusu yayan erimiş bedeni bol kahverengi kefenin içinde, Stephen'ın üzerine put gibi, sitem dolu, biraz ıslanmış kül kokulu, eğilmişti.
Sayfa 34Kitabı okuyor
Geceyarısında Oyuncuların Aynadaki Hatırası
Ağızlarında geveliyorlar sevda sözlerini. Gıcırdat on üç dişi
Cılız ağzının sırıttığı. Kırbaçla
Şehvetini, etin ürkek ve çıplak hevesini.
İçindeki aşkın soluğu pörsük, söylenmemiş ya da çalınmış,
Bu kedinin soluğu gibi ekşi,
Dilin tahrişi.
Sayfa 60
O, yalnızdı. Kimsenin ilgisini çekmiyordu, mutluydu, hayatın yabanıl yüreğine de yakındı. Yalnız ve genç ve başına buyruk ve yabanıl yürekliydi.
Sayfa 183Kitabı okudu
Gençliğinizde arzuladığınız şeylere karşı dikkatli olun, zira olgunluk çağınızda hepsi sizin olacak.
Sayfa 236Kitabı okuyor
Deha denilen o acayip yeteneğe sahip bir insan için kendi imgesi, maddi ya da manevi tüm yaşantılar için bir ölçündür. Böylesi bir yaklaşım onu rikkate getirir. Kendi kanından başka erkeklere ilişkin imgeler onu tiksindirecektir. Onlarda, doğanın onun haberciliğini yapma ya da onu yineleme gibi saçma bir çabalamasını görecektir.
Sayfa 235Kitabı okuyor
Biz, ya da Dana anamız, dedi Stephan, gün gün ardına bedenlerimizi dokuyup söktükçe, molekülleri bir ileri bir geri mekik dokur ya, sanatçı da imgelerini o şekilde dokur ve söker. Benim sağ göğsümdeki leke ben doğduğum zamanki yerinde duruyor; oysa tüm bedenim art arda yeni özdeklerle sil baştan, varlıksız oğulun imgesi huzursuz babanın hayaletinden bakacak şekilde dokunur durur. İmgelemin en yoğun anlarında zihin, demiştir Shelley, sönmekteki bir kömür gibidir, yani eskiden benim olduğum, şimdi benim olmakta ve belki de olacağım gibi. O halde geçmişin kız kardeşi olan gelecekte, ben kendimi şimdi burada otururken, ama o zaman olmuş olacağım durumda düşünerek, görebileceğim.
Sayfa 234Kitabı okuyor
Deha sahibi bir insan hata yapmaz. Onun hataları istençlidir ve yaratıcılığının kapılarıdır.
Sayfa 229Kitabı okuyor
Hayatın katı hakikatleri karşısında ıstırap çeken o güzel tecrübesiz hayalperest. İnsan Goethe'nin hükümlerinin ne kadar doğru olduğunu anlıyor daima. Nihai analizde doğru çıkıyor hep.
Sayfa 223Kitabı okuyor