Benim için yarın koca bir bilinmezlikti.Tanrıça, tekrar kayıp kıza dönüşmüştü...
Sayfa 380Kitabı okudu
Şair ruhlu insan nedir?
"Şu koca kâinatın en sevgi dolu anlarındaki üzüntülü gülümsemelerinden yaratılmış olan bir varlık..."
Şair ruhlu insan nedir? "Şu koca kainatın en sevgi dolu anlarındaki üzüntülü gulumsemelerinden yaratılmış olan bir varlık..." Şair ruhlu insanın gülümsemelerinden güldeki şebnem gibi gözyaşları damlar, ağlamalarında gökkuşağını andıran gulumseme işaretlere görunur, tabiata tüm varlıklardan daha fazla bağlıyken, tabiatın da üstüne çıkmayı ister, henüz kendini bile idareden yoksun iken, cihanı zayıf kollarıyla sürükleyerek başka bir doyum noktasına, başka bir olgunluk merkezine götürmeye çalışır. Bunca uğraşıp didinmeler sonucunda gücü, kuvveti bitince de, ya kafeste siyah perdeler içinde mahpus bülbüllerin ötüşü kadar hüzünlü ya da yanınızdan nefes almaya yetecek miktarda bile hava bulamayacak kadar yükselip sonra aşağıya doğru şiddete süzülen şahinlerin haykırışını andıran feryatlara başlar. Evet, asıl şiir, o feryatlar ve esas şair de o karakterde ve o yaratılıştaki kişilerdir. Yoksa üç beş kelime sallayarak ve birkaç kelimeyi birbirine kafiyeli ekleyerek kendini ortaya atanlar değil...
KENDİNİ SAKLAMA ÇİÇEKLERİ
Biz aşk bahçemizi küçük tuttuk
seninle
içinde güvensizlik ağaçları,
küstüm otları
kendini saklama çiçekleri
Özlem kirlibir kan gibi yüreklerimizi boğmasın
yalnızlık karanllık bir orman gibi
çökmesin içimize diye
biz aşk bahçemizi küçük tuttuk seninle
Önümüzde dokunuşlardan uzak,
İnsafsız ve çok uzun bir kış var diye
koca bir yaz kendini saklama çiçeklerini
suladık durduk yalnızca
Biz aşk bahçemizi küçük
çok küçük tuttuk seninle..
Sayfa 52Kitabı okudu
İnsafsız ve çok uzun bir kış var diye
Koca bir yaz kendini saklama çiçeklerini
Suladık durduk yalnızca...
Kendini Saklama Çiçekleri
Biz aşk bahçemizi küçük tuttuk seninle
İçinde güvensizlik ağaçları küstüm otları kendini saklama çiçekleri
Özlem kirli bir kan gibi yüreklerimizi boğmasın
Yalnızlık karanlık bir orman gibi
Çökmesin diye içimize
Biz aşk bahçemizi küçük tuttuk seninle
Önümüzde dokunuşlardan uzak,
İnsafsız ve çok uzun bir kış var diye koca bir yaz,
Kendini saklama çiçeklerini,
Suladık durduk yalnızca
Biz aşk bahçemizi küçük,
Çok küçük tuttuk seninle ...
Sayfa 172 - Yeni YazKitabı okudu
