Senin kendi kendin olman başka, mâşuğun kendisi olman daha başka bir şeydir. Kendi kendin olman başlangıçtaki ham hâlidir. Âşık olgunlaşma ve pişme yolunda kendisi olmaktan çıkıp sevgiliye ulaşınca, o zaman onunla kendi gerçek benine ulaşır.
Sayfa 34 - 18. fasıl
Kurnaz kuşun oyununu bilirsin. Kurnaz kuş yakalanınca, yakalayana güven vermek için çırpınmaz, çabalamaz hiç. Kuşa kanan avcı da elini azıcık gevşetince, “pırrr” diye uçar gider kuş.
Taş olsam erirdim, toprak oldum dayanmaya çalışıyorum.
İnsan sağken bedeni kendine aittir de ölünce hepimize ait olur.
Güzellik aldatıcıdır. Asıl olan uyumdur.
Kadın zorla evlendirilmişse, kocasını sevmiyorsa, ihanete uğramışsa, kendince uygun zamanı kollar, 'mor cepken'i giyer çıkardı dışarı. Herkesin görebileceği yere, dam üstündeki yuvak taşının üstüne otururdu. O zaman akan su dururdu.
Canım efendim...
Her gün gönle gelen düşünce, o gün sabah vaktinde erkenden gelen misafire benzer, ev sahibine hükmeder, huysuzlukta bulunur. Ev sahibi olmanın şânı, konuğu görüp gözetmek, ağırlamak ve nazını çekmektir. Misafirhaneye nasıl her gün yüce bir konuk gelirse, onun gibi her an da sana bir fikir gelir.
Canım! Fikri bir adam say. Çünkü adam, fikirle değerlidir, fikirle diridir. Gam fikri, neşeni keserse gam yeme. O, hakikatte başka neşeler hazırlamaktadır.
Sayfa 477 - Mesnevi
"Gönül evine bir bak! Gam ve günahlarla perişan olup tozlandı mı süpürgeci olmaksızın tevbeyle süpürülür, arınır."
Sayfa 226 - Mesnevi
Men kimem bir bî-kes ü bî-çâre vü bî-hânmân
Tali'üm aşüfte ikbâlüm nigûn bahtum yaman
Nemlü eşkümden zemin memlû ünümden âs-mân
Âh ü nâlem nâvek ü peyveste ham kaddüm keman
Tîr-i ahım bî-hatâ te'sîr-i nâlem bî-gümân
Muttasıl gam-hâne-i sinemde yüz ham mîhmân
Handa bir gam itse menden istesünler men zaman
Yoh mana kayd-î belâ vü dâm-i
Sayfa 114 - FuzuliKitabı okudu
Ne söylersen söyle bir gün yiteceğiz
Çam seli halinde kalabalık bir orman
Alıp götürecek bizi kuytu ölümlere
Yaşamanın anlamını sorsam da söyleme
Konuştukça bir gemi açılıyor kıyıdan.
