Histeri, bir sanat yapıtının zorlama nevrozu, dinin paranoya manisi, felsefesel sistemin bozuk biçimidir
"Strese dayalı paranoya. Herkesten, her şeyden kuşku duymak."
Sayfa 121Kitabı okudu
Toz duman çökünce hayat yeniden dönmeye başlıyor orta yerde. Tüm yaralara aynı ilgiyi göstermeye çalışarak, çırpınarak, aceleyle. Bazen acıları dindirmeyi başarabiliyor. Ama arada sırada ne yönden estiği belli olmayan rüzgâr, tüm yaraların yeniden açılabileceğini hatırlatarak türlü sanrıya neden oluyor, huzur bırakmıyor. Paranoya rüzgârı bol bir mevsim.
Sayfa 47Kitabı okudu
‘Petra’nın yeri neresi umurumda değil, onun yanındayken asıl yerim önemli benim için ve inan ki abla, onun yanında durmuyorum, önünde arkasında da değil, ayakları altında hiç değil, onun başının üzerindeyim. Bu ne demek biliyor musun, o beni baştacı yapıyor. Kırmıyor, üzmüyor, eziyet etmiyor, mutlu olmam için elinden geleni yapıyor. Belki biraz bencilce davranıyor evet ama mühim değil. Benim saygımı çoktan kazandı.’
Sayfa 410Kitabı okudu
‘Zira inanıyorum diye anlamayı gözetmiyorum; fakat anlayayım diye inanıyorum. Çünkü aynı zamanda şuna inanıyorum ki inanmadıkça anlamayacağım da.’
Sayfa 397Kitabı okudu
‘Ölümden korkmak anlamsızdır çünkü yaşadığımız sürece ölüm yoktur, ölüm geldiğinde ise artık biz yokuz.’
Sayfa 394Kitabı okudu